---

The Unborn (2009) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Αγέννητος
Τρόμου | 88' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 19 Φεβ 2009 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 24/6/2009 Διανομή: UIP Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά - Εβραϊκά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (4.57/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Το κακό θα κάνει τα πάντα για να γεννηθεί. - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Προσοχή!! Παρακάτω αποκαλύπτεται μέρος της ιστορίας



Άκου λοιπόν πως έχουν τα πράγματα: Απ`το ολοκαύτωμα στο Άουσβιτς αυτό που επιβίωσε είναι ένα Ντιμπούκ. Το Ντιμπούκ είναι δαιμόνιο πνεύμα, απέθαντο και αγέννητο μαζί, που για να λάβει φυσική υπόσταση στον κόσμο μας, επιζητεί να καταλάβει κάποιο ανθρώπινο σώμα. Οι δίδυμοι να είστε ιδιαίτερα προσεχτικοί, γιατί αποτελείτε ομάδες υψηλού κινδύνου!

Κάπως έτσι, η όμορφη και αθλητική πρωταγωνίστρια (Odette Yustman), παρολίγον δίδυμη καθώς ο αδερφός της ψόφησε στη γέννα, θα δεχθεί επανειλημμένως επιθέσεις από αυτή τη δαιμόνια και μεταφυσική ύπαρξη. Μόνο που το Ντιμπούκ δεν επισκέπτεται μόνο αυτή. Αντιθέτως, λειτουργώντας ως σχιζοφρενής πρώην γκόμενος, απειλεί την οικογένεια και όποιον φίλο της νεαρής πρωταγωνίστριας. Αυτοί που θα σταθούν πλάι στην Odette Yustman είναι: ο έτσι της (ένας ημιυπερήρωας), η νέγρη φίλη της, η "πιθανόν" γιαγιά της και ένας ραβίνος Δεσπότης ψυχο-θρησκειο-αναλυτής (ή κάτι τέτοιο).





Και κάπως έτσι το "The Unborn" ξετυλίγεται ως χιλιοπαιγμένη-κακοστημένη ταινία τρόμου. Με τα γνωστά ξαφνιάσματα, είτε οπτικά είτε ηχητικά. Έπειτα με τα επίσης γνωστά στριμώγματα στη γωνία. Και τέλος, οδηγούμενοι στην ανώτερη μυσταγωγία των ταινιών του είδους, τον Εξορκισμό. Τα κλισέ πέφτουν το ένα μετά το άλλο! Ενώ έχουμε και το συνήθης ρατσιστικό σχόλιο, όπου οι μαύροι πεθαίνουν πρώτοι - ή έστω δεύτεροι!

Δεν ξέρω αν σας τρομάζει το ενδεχόμενο, εμένα προσωπικά ναι, αλλά έτσι όπως κλείνει η ταινία αφήνονται ξεκάθαροι υπαινιγμοί για σίκουελ!

Βαθμολογία: (1.5/10)

Γιώργος Ευθυμίου

---

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Μια κοπέλα βλέπει εφιάλτες, ακούει φωνές βλέπει πράγματα. Ένα Dybbuk (ένα τι?) προσπαθεί να την καταλάβει. To Dybbuk είναι με λίγα λόγια το αγέννητο που μας υπόσχεται ο τίτλος. Δίνει μάχες το κορίτσι με το αγέννητο και τελικά τις κερδίζει όλες σχεδόν, μόνο που το μάρμαρο το πληρώνουν οι υπόλοιποι...μέσα και όλοι εμείς. Δεν υπάρχουν και πολλά να σχολιάσει κανείς για ένα κακό θρίλερ της σειράς.

Ο Gary Oldman πρέπει να φαλίρισε ή να ξεμωράθηκε ή στην καλύτερη (που έτσι γίνεται συνήθως) να παγιδεύτηκε σε αυτή την παραγωγή και να βρέθηκε προ τετελεσμένων γεγονότων (φιλικές σχέσεις με παραγωγούς, ηθοποιούς που σε πιέζουν, άλλα λένε άλλα κάνουν κτλ, αλλά ότι και να λέμε το όνομα του είναι ένα brand και αυτός έχει την αποκλειστική ευθύνη για την προστασία του). Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος David Goyer των Dark City, Blade, Batman Begins και The Dark Knight, είναι φοβερό πόσο χαμηλά πέφτει εδώ. Ίσως για όλο αυτό το παραγόμενο "πράγμα", φταίνε οι παραγωγοί που έχουν ειδικευτεί σε θρίλερ και τρόμου της σειράς, χρόνια τώρα, μέσα στα οποία και το επερχόμενο Friday the 13th (2009).

Θέλετε και δυο θετικά? Ένα, είναι σίγουρα η Odette Yustman. Μιλάμε για ένα πανέμορφο πλάσμα, με φοβερό σώμα, πάνω στο οποίο βασίστηκε και μεγάλο μέρος του marketing της ταινίας. Η ταινία τα πήγε συμπαθητικά μέχρι τώρα στο αμερικάνικο box office. Και πως να μην τα πήγαινε με τέτοια αφίσα! Το δεύτερο είναι η μουσική επένδυση, που είναι αρκετά ατμοσφαιρική τουλάχιστο στο μεγαλύτερο μέρος της, του Ramin Djawadi (Iron Man, Prison Break-title theme music).

Ετυμηγορία: Αν δεν έχετε βαρεθεί να βλέπετε τα ίδια και τα ίδια στα τρόμου και στα θρίλερ, να πάτε να το δείτε και αυτό, μήπως και είναι η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι σας.

Βαθμολογία: (2.5/10)

Γιάννης Πεντσερετζίδης

---

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Στις ΗΠΑ θεωρούν τον David S. Goyer ένα νέο μεγάλο ταλέντο και για αυτό του έχουν εμπιστευτεί ένα μελλοντικό "X-Men". Όμως μετά από τα "Blade: Trinity" και "The Invisible" θα διαφωνήσω φωναχτά, ειδικά με την προσθήκη στη λίστα της παρούσας ταινίας. Ο "Αγέννητος" είναι ένας αχταρμάς επιρροών. Παλιότερα ή νέα θρίλερ, ισπανικά ή αμερικανικά ή ιαπωνικά, δεισιδαιμονίες ή προκαταλήψεις, όλα έχουν βρει θέση στα μόλις 87 λεπτά του έργου…

Ο Goyer έχει την πρόθεση να σε τρομάζει συνέχεια. Ξεχνώντας όμως να σου σκιαγραφήσει, ακόμα και στο ελάχιστο, τους χαρακτήρες του, η εκτεταμένη χρήση τρομακτικών φλας και εφετζίδικων σκηνών, απλά μοιάζει άψυχη. Χαρακτηριστικά ποτέ δεν θα νιώσετε συμπαράσταση στο δράμα της ηρωίδας, ποτέ δεν θα πείτε «Θεέ μου, μη μου συμβεί κι εμένα». Δεν είναι ακριβώς νεανικό θρίλερ, δεν είναι ακριβώς παραψυχολογικό θρίλερ, είναι ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Εμείς δεν θα απομακρύνουμε τους φαν του τρόμου, απλά για έναν λόγο. Δεν είναι «καλό», αλλά είναι «πολύ». Δηλαδή δεν είναι ακόμα μια ταινία τρόμου που θυμίζει περισσότερο δράμα, κάτι που θεωρώ ακόμα χειρότερο. Απλά, πείτε μου πώς κυκλοφορεί ένα πεντάχρονο στους δρόμους, χωρίς οι γονείς του να ασχολούνται ποτέ…

Βαθμολογία: (0.5/5)

Σταύρος Γανωτής

---

Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Μέχρι εδώ οι πειραματισμοί. Κάποιοι ξέρουν να γράφουν, κάποιοι ξέρουν να σκηνοθετούν αλλά πολύ λίγοι μπορούν να κάνουν και τα δύο εξίσου καλά και μπορεί συγγραφικά ο David S. Goyer να μας έχει δώσει τα Blade, το Dark City και τα δύο τελευταία Batman αλλά σκηνοθετικά πάει από το κακό στο χειρότερο. Η αρχή έγινε με το μέτριο Blade Trinity, συνεχίστηκε με το The Invisible και νομίζω ότι τώρα κορυφώνεται με το κάκιστο The Unborn.

Η συνταγή...πάρε μια ανερχόμενη hot chick aka Odette Yustman, πέτα ένα αγόρι φάντασμα (μιας και τα κοριτσάκια είναι trademark των γιαπωνέζων), βρες και ένα ιατρικά κοινό γεγονός όπως ο θάνατος ενός από τα δύο δίδυμα πριν τη γέννηση, ρίξε μερικά τρομακτικά όνειρα, πασπάλισε και με κάτι άσχετους ναζί και έχεις τη ταινία σου. Ο Goyer μόνο και μόνο με το όνομά του κατάφερε να εξασφαλίσει τον Gary Oldman σε έναν μικρό ρόλο και τον Michael Bay στη παραγωγή αλλά και πάλι αυτό το κατασκέυασμα δε σώζεται με τίποτα.

Αργός ευθμός λόγω έλλειψης ιστορίας, ερμηνείες επιπέδου "Μαρίνα Κουντουράτου", κοπιαρισμένες σκηνές από διάφορα horror movies όπως The Sixth Sense και Silent Hill και ένα φάντασμα με το χειρότερο makeup στην ιστορία.

Αν μπορείς να βρεις μερικά θετικά σημεία είναι σίγουρα η ερμηνεία του Oldman που ξεχωρίζει από χιλιόμετρα, τα καλοσχεδιασμένα τέρατα (έστω και αν δεν έχουν λόγω ύπαρξης) και...ο απαυτός της Yustman!!! Ε, τι να κάνω, αφού δεν έχει τίποτα άλλο άξιο αναφοράς!!

Βαθμολογία: (3/10)

Αλέξανδρος Κυριαζής

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.