---

Snijeg (2008) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Χιόνι - Γνωστό και ως: Snow
Δραματική | 99'
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 8 Ιαν 2009 Διανομή: New Star Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Βοσνιακά - Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (6.66/10) Aντιφατικότητα ψήφων:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Στη Βοσνία του 1997 τέσσερις γυναίκες, δύο γριές, ένα αγοράκι και ένας ηλικιωμένος άντρας, είναι οι εναπομείναντες κάτοικοι σε ένα μισοκατεστράμενο από τον πόλεμο χωριό. Πολλά μέλη των οικογενειών τους, κυρίως άντρες, έχουν χαθεί, νέα τους δεν έχουν ακουστεί και οι σωροί τους ακόμη δεν έχουν βρεθεί. Στο «νεκρό» λοιπόν Σλάβνο, οι άνθρωποι αυτοί θα δημιουργήσουν ένα δικό τους κόσμο, διατηρώντας ζωντανές τις αναμνήσεις εκείνων που χάθηκαν. Και η ανησυχητική ηρεμία του χωριού θα κλονιστεί όταν θα κάνουν την εμφάνισή τους δύο άγνωστοι άντρες, επιχειρηματίες από την πόλη, οι οποίοι θα επιχειρήσουν να εξαγοράσουν τους κατοίκους και τις περιουσίες τους.

Στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, η Βόσνια σκηνοθέτιδα, καταφέρνει να είναι περιεκτική, μεστή και υπερβολικά ζεστή και ανθρώπινη με τους ήρωές της. Καταφέρνει να θυμίσει σε εκείνους που ξεχνάνε, να δείξει σε αυτούς που κλείνουν τα μάτια και να αποδείξει με το δικό της τρόπο ότι η ελευθερία είναι προσωπικό και αναφαίρετο δικαίωμα. Αντιφατικές έννοιες, όπως αυτές του πολέμου και της ειρήνης, το παρόν με το παρελθόν, η αγάπη και το μίσος, τα υλικά αγαθά ως μέσω εξαπάτησης και η ηθική, βασανίζουν την σκηνοθέτιδα, η οποία συνδυάζοντας τα εκπληκτικά δίνει ένα μάθημα ανθρωπιάς και ελπίδας.

Οι συνέπειες του πολέμου και ειδικότερα ενός από τους πιο τραυματικούς και συγκλονιστικότερους στην ιστορία των Βαλκανίων (και όχι μόνο), απασχολούν τα τελευταία χρόνια τους Βαλκάνιους σκηνοθέτες περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Αυτό που κάνει τις «αντιπολεμικές» τους ταινίες να ξεχωρίζουν είναι από τη μια η αμερόληπτη στάση που τηρούν απέναντι στα γεγονότα και από την άλλη η ανθρώπινη κι εσωστρεφής ματιά στη μεταπολεμική ζωή των κατοίκων, κυρίως των άμεσα, ηθελημένα ή άθελα, εμπλεκόμενων στον πόλεμο.

Και η ταινία της Aida Begic ξεχωρίζει για όλα τα παραπάνω. Επιπλέον δε επειδή μιλάει για τις περίπλοκες μεταπολεμικές καταστάσεις, εκείνες τις στιγμές που η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός κινδυνεύουν να χαθούν. Τις στιγμές ειρήνης που τα πάντα περιπλέκονται και ισοπεδώνονται δια ανθρώπινης χείρας, φανερώνοντας ότι ο πόλεμος διδάσκει πολλά, όμως ο ανθρώπινος νους έχει την ικανότητα να τα ξεχνάει χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.

Ο πόλεμος γεννάει καταστάσεις και δημιουργεί διλλήματα. Ένα τέτοιο θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι κάτοικοι ενός χωριού, όταν μπροστά τους θα ανοιχτεί η πύλη του μέλλοντος και η ευκαιρία να ξεχάσουν και να ορθοποδήσουν. Και θα αναρωτηθούν εάν θα πρέπει να δεχτούν μια μεγάλη χρηματική προσφορά που θα τους αλλάξει ολοκληρωτικά στο σώμα και στη ζωή και θα τους καταστρέψει την ψυχή, αναγκάζοντάς τους να ξεχάσουν όλα όσα συνέβησαν μέχρι το προηγούμενο λεπτό από αυτή.

Όμως η δύναμη της θέλησης, η πίστη στην προσπάθεια και σε αυτό που μας ενώνει με ανθρώπους και καταστάσεις, η αγάπη και η ανάμνηση, το δικαίωμα της επιλογής είναι αξίες μη εξαγοράσιμες. Το ερώτημα που γεννάται είναι κατά πόσο είμαστε δυνατοί να αντισταθούμε στα υλικά αγαθά, δυνατοί να σηκώσουμε το βάρος του παρελθόντος και να συνεχίζουμε μια ζωή φορτωμένοι από τα λάθη κάποιων άλλων…

Βαθμολογία: (7/10)

Βασίλης Καγιογλίδης

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.