---

Goodbye Solo (2008) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Αντίο Σόλο
Δραματική | 91' |
	Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Αγγλικά - Γαλλικά - Ουολόφ - Ισπανικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (4.00/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Το προσωπικό όνειρο του Solo, ταξιτζή από τη Σενεγάλη, θα συναντήσει τα πάθη, τα λάθη και τις επιθυμίες ενός παράξενου ηλικιωμένου επιβάτη, πίσω από τη ζωή του οποίου κρύβεται ένα μεγάλο μυστικό. Η φιλία μεταξύ δύο αντρών με εντελώς διαφορετικά βιώματα, μοιάζει αναπόφευκτη και σίγουρα ικανή να αλλάξει τις ζωές τους.

Ταινία συμβολισμών, που μιλάει για τα όνειρα τoυ ισχυρού φύλου. Στο επίκεντρο ένας νεαρός μετανάστης, που νοιώθει καταπιεσμένος στη συζυγική στέγη, στερούμενος προσωπικών επιδιώξεων και επιλογών, και ένας ηλικιωμένος που πλησιάζοντας στο τέλμα της ζωής του, κάνει τον προσωπικό του απολογισμό, αδυνατώντας καθώς φαίνεται να αντέξει το βάρος των λαθών και τελικά των αναμνήσεων. Ο πρώτος προσπαθεί να εξισορροπήσει τις υποχρεώσεις του ως πατέρας με τα προσωπικά του θέλω κι ο άλλος αναζητά μία διέξοδο στον προσωπικό του λαβύρινθο.

Ταινία αξιών, που δυστυχώς αποκαλύπτει από νωρίς το μυστήριο που κρύβεται πίσω από το πρόσωπο του μυστηριώδη πρωταγωνιστή. Προσπαθεί μάταια να σε προσελκύσει με σεναριακούς εναγκαλισμούς, τις ελάχιστες ουσιώδεις σκέψεις και τα ρητορικά ερωτήματα που σου θέτει. Προσπαθεί θαρρείς με το ζόρι να σου διδάξει τα περί των διαπροσωπικών σχέσεων, τις υποχρεώσεις στην οικογένεια και τη σημασία της φιλίας. Οι εκνευριστικά σπασμωδικές εσωτερικές συγκρούσεις των ηρώων, υπό τους «ήχους» ενός αδιάφορου σκηνοθετικού εμβατηρίου, οδηγούν τελικά στην έξαρση συναισθημάτων ενός φιλοσοφικού φινάλε, που αφήνει δήθεν μία ηλιαχτίδα ελπίδας να φανεί στο σκοτεινό τούνελ της ζωής. Η φιλοσοφική, επίμονα διακριτική, αφόρητα κυνική και πλήρως ανθρωποκεντρική ανάλυση της φράσης «ο θάνατος σου, η ζωή μου» δίδεται μέσα από ένα παραπλανητικό σινεμά, που στηρίζεται σε μία προσπάθεια αντιδραματισμού και απόρριψης των συναισθηματικών εντάσεων. Η ταινία διακατέχεται από μία κλιμακωτή σουρεάλ νοοτροπία και μία εξαντλητική πεσιμιστική αντίληψη για τη ζωή, δοσμένη μέσα από παγερούς διαλόγους, παρασκηνιακές ενέργειες και εκνευριστικούς κύκλους γύρω από το ερώτημα «τι θα κάνει ο William στις 20 του μήνα;». Ερώτημα, το οποίο θα απαντηθεί σε ένα αναμενόμενα, αν λάβω υπόψη της δύο προηγούμενες ταινίες του σκηνοθέτη, καλοστημένο αναγεννησιακό φινάλε.

Βαθμολογία: (3.5/10)

Βασίλης Καγιογλίδης

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.