---

Casino Jack (2010)
Βιογραφική | 108' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 4 Αυγ 2011 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 4/10/2011 Διανομή: Σπέντζος Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (5.44/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Τιμή. Ακεραιότητα. Ιδανικά. Όλα είναι διαπραγματεύσιμα. - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Την ίδια χρονιά (2010), ο Alex Gibney κάνει ντοκιμαντέρ για την πολύκροτη υπόθεση πολιτικοοικονομικής διαφθοράς (Casino Jack and the United States of Money) και ο George Hickenlooper την τελευταία της ζωής του ταινία μυθοπλασίας που στηρίζεται στα ίδια αληθινά γεγονότα. Γεγονότα του 2006 που πολλοί παρομοίασαν με το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Σύμφωνα, λοιπόν, με την μυθοπλασία του Hickenlooper πάνω σε σενάριο του Norman Snider: ο Τζακ Αμπράμοφ και ο συνεργάτης του, Μαικλ Σκάνλον, ήταν λομπίστες. Μεσάζοντες, δηλαδή, μεταξύ επιχειρηματιών και ανώτερων κρατικών λειτουργών (βλέπε γερουσιαστές κ.λπ.) ώστε να γίνονται οι κατάλληλες διασυνδέσεις, να παρακάμπτονται νόμοι, να εφευρίσκονται παραθυράκια, να γίνονται διπλωματικοί ελιγμοί, λαδώματα κ.λ.π. για τις μπίζνες και να μένουν όλοι ευχαριστημένοι με πλουσιότερες τις τσέπες τους. Αλλά ο Αμπράμοφ και ο Σκάλνον ήταν άπληστοι. Ο Σκάλνον απρόσεκτος, λαϊκός, φαφλατάς και ο Αμπράμοφ μεγαλομανής με μια παιδιάστικη ψυχοσύνθεση, με οράματα να γίνει ένας ευεργέτης, ένας καθοδηγητής της εβραϊκής παράδοσης κ.α.. Έχοντας, μάλιστα, στο παρελθόν κάνει παραγωγή σε δυο ταινίες του Dolph Lundgren, έχει τη συνήθεια να τσιτάρει και να μιμείται διάσημες ατάκες από ταινίες, ακόμη και σε σοβαρές στιγμές. Ο Αμπράμοφ του Hickenlooper είναι κάτι σαν Bugsy (1991) και το ύφος της ταινίας κάτι σαν δραμεντί. Μην επιχειρήσετε να καταλάβετε ακριβώς τις πολύπλοκες κομπίνες. Αρκεί το ότι οι λομπίστες έχουν αναλάβει να προωθήσουν συμφέροντα Ινδιάνων που έχουν καζίνα ενώ κατά βάθος τούς κατακλέβουν και ταυτόχρονα απλώνονται επιχειρηματικά και σε πλωτά καζίνα στο Νότο, που θέλουν να αποσπάσουν από έναν Έλληνα κομπιναδόρο. Καθώς ξανοίγονται και σπαταλούν, γίνονται απρόσεκτοι, γίνονται λάθος κινήσεις και ο τελικός καταλύτης για την αποκάλυψη θα προκύψει από γυναικοδουλειά.

Θα μπορούσε να είναι μια σκορσεζικής αντίληψης καταγραφή της παρανομίας και των χαρακτήρων (όλοι οι δευτερεύοντες χρωματίζουν την πλοκή και το ύφος, ιδιαίτερα ο Jon Lovitz, εν μέρει και ο συμπρωταγωνιστής Barry Pepper) αλλά το ανάλαφρο χιουμοριστικό ύφος (σίγουρα με ωραίο αφηγηματικό ρυθμό) και η παρουσία του Kevin Spacey στον πρωταγωνιστικό ρόλο (που ακριβώς αναλαμβάνει με συνέπεια ως κωμικός) κατά έναν τρόπο αφαιρούν από την σάτιρα κάποια δραματική επίγευση. Όχι τελείως. Και εντέλει κάθε ταινία που παρουσιάζει το καπιταλιστικό σύστημα ως ένα μεγάλο γαϊτανάκι από κομπίνες, δεν βλάπτει. Να σημειώσουμε δυο τρεις ατάκες που αξίζουν. Αμπράμοφ - όταν του λένε ότι η Ουάσινγκτον δεν είναι Χόλιγουντ: «…μα η Ουάσινγκτον είναι Χόλιγουντ με άσχημους!». Και σε σύναξη της λομπίστικης εταιρίας του… «Ο καπιταλισμός είναι η δημοκρατία και η δημοκρατία είναι ο καπιταλισμός!». Για γέλια ή για κλάματα;

Βαθμολογία: (2.5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Χάρης Καλογερόπουλος

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.