---

The Kids Are All Right (2010) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Τα Παιδιά Είναι Εντάξει
Δραμεντί | 106' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 14 Οκτ 2010 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 14/4/2011 Διανομή: Seven Films Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (6.77/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Η Νικ και η Τζουλς είχαν την τέλεια οικογένεια, ώσπου γνώρισαν τον άνθρωπο που τα έκανε όλα δυνατά. - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Αν πρέπει να αναφερθεί κάτι πρώτο, είναι ο συνδυασμός που τελικά πέτυχε μεταξύ της Annette Bening και της Julianne Moore. Ιδιαίτερο το θέμα, συνάμα και ευαίσθητο, αφού η έλξη στην ταινία αυτή δεν γνωρίζει φύλα… η αγάπη όμως; Για ακόμα μια φορά, τα θέλω δεν συμβαδίζουν με τα πρέπει. Εδώ, βέβαια, υπάρχει η «συγκατάθεση» των παιδιών όσον αφορά την ενδο-οικογενειακή αρμονία και συμβίωση. Ο Mark Ruffalo, όμως, φέρνει την συναισθηματική-ερωτική αναστάτωση αφού έλκει και έλκεται, με αποτέλεσμα να περιπλέξει περισσότερο τα πράγματα, ως ένας «τζόκερ» στην υπόθεση.

Περίμενα να έχει πιο πολύ χιούμορ, αφού το θέμα έχει την σχετική τόλμη. Η σάτιρα λείπει και στη θέση της υπάρχει η ίντριγκα και η ανασφάλεια μεταξύ των προσώπων. Οι ίδιοι οι χαρακτήρες κάπου χάνονται μεταξύ γεγονότων και συναισθημάτων. Το έργο ρολάρει ευχάριστα σαν ρυθμός, γίνεται προβλέψιμο προς το τέλος, όμως σώζεται από τις θηλυκές ερμηνείες. Άλλωστε, θα μου φανεί δίκαιο αν πάρει υποψηφιότητα για Όσκαρ η Julianne Moore και τελικά φύγει με το αγαλματάκι στα χέρια, αφού στο παρελθόν προτάθηκε αλλά δεν ευτύχησε.

Βαθμολογία: (3.5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Νίκος Καλογερόπουλος

---

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Παρότι το θέμα θα μπορούσε να «τσούζει», τίποτα στην ταινία δεν προβοκάρει, τίποτα δεν σχετίζεται με σάτιρα. Ο αλά American Beauty διάκοσμος ξεγελά για τις προθέσεις του, αφού το γκέι ζευγάρι των δύο γυναικών είναι απόλυτα υγιές, αλλά ούτε και το αμερικανικό όνειρο αγγίζεται. Αυτό, ξαφνικά, ρίχνει την ταινία στον πάτο; Φυσικά κι όχι, αφού η Lisa Cholodenko καταφέρνει να φτιάξει μια πονηρή κωμωδία, που έχει πάμπολες συγγένειες, αλλά και προσωπικότητα δική της. Το τελευταίο εναπόκειται στον τρόπο που μεταδίδει το χιούμορ.

Χιούμορ υπάρχει και υπάρχει άφθονο, μέσα από ένα σενάριο που έχει μεν όλους τους κωδικούς μιας κωμωδίας, απλά δεν «φωνάζει» την ώρα που θέλει να γελάσεις. Μόνο που η Cholodenko παρασύρεται εύκολα, από ένα σημείο και μετά, από την δραματική του εικόνα κι αποτέλεσμα είναι να έχουμε κάποιες μικρούλες κοιλιές, που τις αντιλαμβανόμαστε στη διάθεσή μας. Γιατί πάνω στην διάθεση μας παίζει όλη η ταινία. Εξαιρετικές ερμηνείες παντού, αλλά προσωπικά δεν καταλαβαίνω το γιατί η Julianne Moore είναι για εδώ οσκαρικό φαβορί, όταν έχει μια τέτοια καριέρα. Πιο κεντρική είναι η ερμηνεία του Mark Ruffalo, ενώ των δύο μεγάλων κυριών παίζει ως ζευγαριού παρά μονάδας. Πονηρή είναι και η κατανομή ρόλων ανάμεσα στις δύο γκέι γυναίκες, κάτι που προσφέρει μια άνεση πάνω στην έννοια της ομοφυλοφιλίας, χρήσιμη για να καθιερώσει συνειδήσεις.

Βαθμολογία: (3/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Σταύρος Γανωτής

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.