• ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...

  • Αριθμός ταινιών: 22316
  • Αριθμός συν/τών: 759967
  • Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Where are you, Adam ?
Cytanet Live Streaming
Ταινίες - Κριτική από το Cine.gr


The King`s Speech (2010)

- Μεταφρασμένος Τίτλος:
Ο Λόγος του Βασιλιά

Ιστορική | 118' | Ακατάλληλο κάτω των 15
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 16 Δεκ 2010
Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 17/5/2011
Ημερομηνία κυκλοφορίας BluRay: 18/5/2011
Διανομή: Odeon
Χρώμα: Έγχρωμο
Ήχος: DTS (Digital Theater Sound)
Γλώσσα: Αγγλικά
Δημοτικότητα: n/a
Αξιολόγηση: 7.43/107.43/107.43/107.43/107.43/107.43/107.43/107.43/10   (7.43/10)
Aντιφατικότητα ψήφων: Μέση (Συμφωνία ψήφων μεταξύ 50 και 75%)




- Υπότιτλος:

Για να αντιμετωπίσει τους φόβους του λαού του, έπρεπε πρώτα να νικήσει τους δικούς του.

- Gallery:



 

- Κριτική από το Cine.gr:


Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Ο βασιλιάς μιλάει κι εμείς μένουμε άλαλοι! Ξεκινώ αναγνωρίζοντας το ως τον ηθικό νικητή των φετινών Όσκαρ, ότι κι αν γίνει. Ο Tom Hooper πετάγεται σχεδόν από το πουθενά και μπαίνει στο καλεντάρι των πιο ολοκληρωμένων σύγχρονων δημιουργών, κυρίως επειδή το έργο του είναι αριστοτεχνικά προσχεδιασμένο στην λεπτομέρεια. Ένα έργο που θα φοβόσουν πως μπορεί να είναι φιλοβασιλικό, έχει την χάρη να είναι μοναδικό, να μην μοιάζει άμεσα με κανένα άλλο. Αριστούργημα δεν έχουμε, παρά ταύτα, γιατί το θέμα έχει μια δυναμική μέχρι ενός ύψους, ενός πήχη που πηδάει με άνεση αλλά δεν τον τοποθετεί ποτέ παραπάνω γιατί οι σκοποί του δημιουργού είναι πρωτίστως κινηματογραφικοί και μετά υπερβατικοί.

Με άρτιο κι ευθύ ρυθμό, παρότι εναλλάσσεται το δράμα με την κωμωδία, ο Hooper αναπτύσσει μια μικρή ιστορία μέσα στην γνωστή πραγματική και πείθει ακόμα κι αν λέει, ιστορικά, ψέματα! Ο βασιλιάς δεν εξισώνεται απλά με τον λαό, είναι ίσως πιο κάτω κι από αυτόν, επιβαρυμένος με το ψυχολογικό του πρόβλημα. Βγάζει λόγο που μένει στην ιστορία και το μόνο που έχει απώτερη σημασία για αυτόν και τον περίγυρο του είναι αν θα τον πει καλά. Αυτή την μάταιη ιδιότητα της βασιλείας, ο Hooper την σατιρίζει υπόγεια, αφήνοντας μια ανθρώπινη και καλόκαρδη υπόσταση να ρέει ολόγυρα. Και πού θα έβρισκε καλύτερη υποστήριξη, από έναν Colin Firth που βγάζει την πιο πολυδιάστατη ερμηνεία της χρονιάς, έναν Geoffrey Rush όπως ακριβώς τον θέλουμε και μια Helena Bonham Carter υπόγεια σαρκαστική και συνάμα τραγική. Κι αν εμάς δεν μας λέει πολλά ο υποβιβασμός του ρόλου ενός βασιλιά, κάπου αλλού λέει πολλά περισσότερα…

Βαθμολογία: 4/5 Stars4/5 Stars4/5 Stars4/5 Stars (4/5)

(0 κακή | 1/5 Stars μέτρια | 2/5 Stars2/5 Stars ενδιαφέρουσα | 3/5 Stars3/5 Stars3/5 Stars καλή | 4/5 Stars4/5 Stars4/5 Stars4/5 Stars πολύ καλή | 5/5 Stars5/5 Stars5/5 Stars5/5 Stars5/5 Stars αριστούργημα)

Σταύρος Γανωτής




Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Οι Βρετανοί στο σύνολό τους αποτελούν μια πολύ ιδιότυπη κοινωνία. Φανατικοί με τους θεσμούς, τους τύπους και τα σύμβολα (όσο και οι Ιάπωνες) και ταυτόχρονα πρακτικοί και εμπειριστές, όπως ο συμπατριώτης τους φιλόσοφος Τζον Λοκ. Με την τέχνη του κύρους και της συμπεριφοράς (και όχι με τον στρατό, αυτοί, μια σταλιά νησί) υπέταξαν την μισή ανθρωπότητα επί σχεδόν τρεις αιώνες. Γνωρίζουν ότι τα σύμβολα είναι ισχυρές κινητήριες δυνάμεις. Ένας βασιλιάς και μάλιστα παραμονές ενός μεγάλου πολέμου είναι υπέρτατο σύμβολο, γίνεται η φωνή της συνείδησης ενός ολόκληρου λαού και μιας ολόκληρης αυτοκρατορίας. Αλλά τι γίνεται αν αυτή η φωνή είναι τραυλή ; Τότε επιστρατεύεται η πρακτική πλευρά, και ένα «δημοκρατικό ένστικτο» εξομοιώνει τον «ασήμαντο» Αυστραλό (υπήκοο της αυτοκρατορίας) θεραπευτή λόγου με τον ίδιο τον βασιλιά. Ο πρίγκιπας Αλβέρτος και στη συνέχεια βασιλιάς Γεώργιος ο 6ος (πατέρας της τωρινής Ελισάβετ) γίνεται ο φίλος -ασθενής «Μπέρτι».

Πάνω σε αυτή την κωμικοτραγική (αλλά ποτέ γελοία) κατάσταση, ένα καλό σενάριο, μια ακριβής σκηνοθεσία από τον έμπειρο σε costume dramas και βιογραφίες λονδρέζο Tom Hooper και ένα ρεσιτάλ ερμηνείας από τον Colin Firth (ο άνθρωπος με τα προσωπικά τραύματα που καλείται να σταθεί στην κορυφή της κοινωνίας) με το άψογο σεγκόντο του Geoffrey Rush αλλά και της Helena Bonham Carter (απαλλαγμένοι και οι δυο από το δέος) μας δίνουν ένα φιλμ που παρά την «πτωχή» του πλοκή, σε κρατά εναργή και εμπνέει σκέψεις για την φαινομενολογία των πραγμάτων. Χωρίς αμερικάνικους μελοδραματισμούς, χωρίς υπερβολές, στα μέτρα του δραματικού ρεαλισμού, με μια λεπτή ειρωνεία πάνω στην Ιστορία που μου θύμισε κάπως την καβαφική ανάλογη.

Ο βασιλιάς είναι «παράσταση» αλλά αυτή η παράσταση έχει κοινωνικό αντίκτυπο. Οπότε η προσπάθεια του Γεωργίου να εκφέρει ένα βαρυσήμαντο διάγγελμα και η επιβράβευσή του όταν τα καταφέρει (συνοδεία του Allegtetto από την 7η του Μπετόβεν ), ενώ ως γεγονός από μόνο του θα αφορούσε την ψυχοθεραπευτική και το domestic drama, γίνεται μια πολιτική περιπέτεια.

Να σημειώσουμε ότι σε δεύτερο επίπεδο, το φιλμ καταγράφει και το δραματικό πέρασμα των νέων μέσων επικοινωνίας μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι. Το ραδιόφωνο προσγειώνει την βασιλική εικόνα και την φέρνει μέσα στα σπίτια, αλλάζοντας τα δεδομένα στο κοινωνικό φαντασιακό, όπως εμείς βιώσαμε και βιώνουμε πολύ καλά με την τηλεόραση και τώρα με το διαδίκτυο. Η φθορά της βασιλείας όπως και άλλων φαντασιακών θεσμίσεων, συντελείται αντιστρόφως ανάλογα με την άνοδο των ΜΜΕ.

Βαθμολογία: 3.5/10 Stars3.5/10 Stars3.5/10 Stars3,5/10 Stars (3.5/5)

(0 κακή | 1/5 Stars μέτρια | 2/5 Stars2/5 Stars ενδιαφέρουσα | 3/5 Stars3/5 Stars3/5 Stars καλή | 4/5 Stars4/5 Stars4/5 Stars4/5 Stars πολύ καλή | 5/5 Stars5/5 Stars5/5 Stars5/5 Stars5/5 Stars αριστούργημα)

Χάρης Καλογερόπουλος




Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Δεν ξέρω τι λέει σε σας και για σας το Όσκαρ buzz γύρω από τον Λόγο του Βασιλιά. Σε μένα μίλησε η ίδια η ταινία και μου χάρισε μια ιδιαίτερα ευχάριστη σινεφιλική εμπειρία. Με κοίταξε στα μάτια με απόλυτη αξιοπρέπεια και δεν μου ψιθύρισε πως αποζητά ένα ή περισσότερα Όσκαρ, αλλά πως με σεβόταν και ήθελε να μιλήσει σε εμένα προσωπικά τόσο όσο θέλει να μιλήσει και στον καθέναν από σας.

Θα ξεκινήσω με την σκηνοθεσία και τον Tom Hooper. Επιλέγει ένα σκηνοθετικό μοτίβο σταθερό, χωρίς σκηνοθετικές εξάρσεις και υπερβολές και παρόλα αυτά καταφέρνει να διατηρήσει το βλέμμα του αδηφάγου σινεφιλικού κοινού κολλημένο στα πλάνα του. Δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ιδανική για το σατιρικό-ιστορικό «παραμυθάκι» του. Δεν παραθέτει σκληρές εικόνες και δεν επιδίδεται σε κάποιου είδους ρεαλισμό. Αντίθετα, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα σκοτεινού παραμυθιού κι αφήνει την σάτιρα και τα κοινωνικά μηνύματα της ταινίας να μιλήσουν μοναχά τους.

Και πράγματι, τα μηνύματα αυτά έχουν τη δική τους φωνή. Μια φωνή ολοκάθαρη που εκφράζεται μέσα από ένα υπέροχο σενάριο και μέσα από δύο καταπληκτικές πρωταγωνιστικές ερμηνείες. Η υπόγεια σάτιρα, για έναν βασιλιά που φοβάται ως και τη σκιά του και αγωνιά μόνο για τους λόγους που θα βγάλει, είναι διαρκώς φανερή με την ταινία να μην κρύβεται πίσω από το ίδιο της το δάχτυλο. Επιπλέον, το σενάριο καταφέρνει να μετατρέψει αυτόν τον δειλό βασιλιά από αντιήρωα σε ήρωα μιας ολόκληρης χώρας χωρίς να χάσει το ενδιαφέρον μας ούτε στιγμή. Οι ερμηνείες τώρα... Ένας Colin Firth που πατά γερά στα υποκριτικά του πόδια και δίνει υπόσταση σε έναν λιπόψυχο βασιλιά που καταφέρνει να γίνει ηγέτης κι ένας Geoffrey Rush που δίνει ρεσιτάλ στον ρόλο ενός ιδιόρρυθμου πλην καλόψυχου λογοθεραπευτή αρκούν για να σας πείσουν να επισκεφτείτε τις σκοτεινές αίθουσες.

Σίγουρα δεν έχουμε να κάνουμε με ένα αριστούργημα καθώς διατηρεί το φλατ του ύφος καθόλη τη διάρκεια του και δεν καταφέρνει να απογειώσει συναισθήματα και καταστάσεις. Λέμε όμως ναι σε ταινίες που δίνουν βάση στη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης και μας αντιμετωπίζουν με αξιοπρέπεια και σεβασμό.

Βαθμολογία: 3.5/10 Stars3.5/10 Stars3.5/10 Stars3,5/10 Stars (3.5/5)

(0 κακή | 1/5 Stars μέτρια | 2/5 Stars2/5 Stars ενδιαφέρουσα | 3/5 Stars3/5 Stars3/5 Stars καλή | 4/5 Stars4/5 Stars4/5 Stars4/5 Stars πολύ καλή | 5/5 Stars5/5 Stars5/5 Stars5/5 Stars5/5 Stars αριστούργημα)

Σοφία Γουργουλιάνη


 
<Χωρίς Τίτλο> - bude - Δευ 07 Μαρ 2016 - 14:12
Ειναι απλά μια ταινια που βλέπεται.Δεν το πιστευω πως βγήκε καλύτερη ταινια. Όλη η ιστορια ήταν η προσπάθεια του να διαβάσει σωστά έναν λόγο. Ε και; μετά τι θα γινόταν;; Ουτε άγγιξε βαθυτερα ψυχικά προβλήματα ή τα αίτια που έκαναν αυτόν τον βασιλιά  να τραυβλίζει. Εκεινη ειδικά την εποχή αν τον λόγο τον διαβαζει ο δασκαλός του θα το καταλάβαινε κανεις;;; Εβγαινε κάθε μέρα στο ραδιόφωνο;;;
 
<Χωρίς Τίτλο> - eleni_papei - Δευ 09 Ιαν 2012 - 19:09
Αξιόλογη ταινία, που κρατά το ενδιαφέρον χωρίς σεναριακά τρικ ή εξάρσεις. Πολύ καλές ερμηνείες και θεατρικό σκηνικό με κινηματογραφική μαγεία. Περίμενα μια πιο "βαριά" σινεφίλ ταινία από αυτά που είχα ακούσει αλλά τελικά μου φάνηκε πιο προσιτή. 8/10
 
<Χωρίς Τίτλο> - kouklos1986 - Κυρ 12 Ιουν 2011 - 18:59
ΕΓΩ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΑΛΛΑ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΝΩ ΤΗΝ ΑΓΝΩΟΥΣΑ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΤΥΧΑΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ ΑΠΛΑ..
 
<Χωρίς Τίτλο> - christosl - Πεμ 09 Ιουν 2011 - 20:45
ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟ ΑΠΟΡΙΑΣ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΥΤΗ Η ΤΑΙΝΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΕΙ ΟΣΚΑΡ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ!! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚAI ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΑΣ ΑΡΚΟΝΤΟΥΣΑΝ ΣΤΟ ΟΣΚΑΡ ΤΟΥ ΚΟΛΙΝ ΦΕΡΘ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΛΛΟΝ ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΕΚΤΙΜΙΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ.
Το επεξεργάστηκε ο/η christosl συνολικά 3 φορές
 
Βλέπετε τα πρώτα 4 σχόλια. Πατήστε εδώ για να εμφανιστούν όλα.

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.