ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22316
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών

Ταινίες - Κριτική από το Cine.gr
Ενα Βήμα Μπροστά (2012)- Μεταφρασμένος Τίτλος: One Step Ahead |
|
Ντοκιμαντέρ | 126' | |
![]() |
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 11 Απρ 2013 Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Ελληνικά |
![]() |
Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση: ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Aντιφατικότητα ψήφων: ![]() |
- Κριτική από το Cine.gr:
Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Το όλο θέμα, έστω κι εκ των προτέρων, αποδεικνύεται μια σινεφιλική απάτη, στην οποία ο δημιουργός του φιλμ αφήνεται άνευ όρων. Ο πρώτος λόγος ανήκει στον ίδιο τον Μπουτάρη, που έχει κάθε ευκαιρία να συγκινήσει τον θεατή και να τον κάνει «ψηφοφόρο» του. Γοητευτικό ως μία έννοια, αλλά η συνέχεια της πορείας του δημάρχου μάλλον προδίδει τα περισσότερα από τα λεγόμενα του στην ταινία και ακυρώνει κάθε καλή πρόθεση που έχει ένας πολιτικοποιημένος θεατής, με το ντοκιμαντέρ να μην αφήνει διόλου έξω από τα συστατικά του την πολιτική. Θα μου πείτε, θα έπρεπε με το ζόρι ο σκηνοθέτης να περιμένει τη συνέχεια της ιστορίας επί του πρακτέου; Ίσως όχι. Απλά, λίγο ένστικτο δεν έκανε ποτέ κακό…
Βαθμολογία:



(0 κακή |















Σταύρος Γανωτής
Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Η ιδιαιτερότητα του νυν δημάρχου Θεσσαλονίκης είναι ότι δεν ανήκει στον πολιτικό χώρο, δεν γνωρίζει τα πολιτικά παιχνίδια κι αρνείται, κατά την προεκλογική του εκστρατεία, να ενστερνιστεί την «πρέπουσα» συμπεριφορά των πολιτικών προσώπων. Έτσι, κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του να πείσει τους ψηφοφόρους να τον εμπιστευτούν, δεν προβάλλει κάτι διαφορετικό απ` αυτό που είναι. Δεν προσπαθεί να κρύψει την απεξάρτησή του από τον αλκοολισμό, δεν διστάζει να πει, χάριν αστεϊσμού, ότι ίσως θα έπρεπε να υπάρξει ζώνη πορνό σε κρατικό κανάλι, να αποκαλέσει «μουτζαχεντίν» τον αρχιεπίσκοπο και ν` αναπτύξει το επιχειρηματικό του όραμα για τον δήμο, που περιλαμβάνει εντός των άλλων και την εκμετάλλευση διαφόρων μνημείων της βυζαντινής περιόδου.
Όπως είναι λογικό, λοιπόν, ο αέρας ανανέωσης που φέρνει μαζί του ο Γιάννης Μπουτάρης, μαζί με τους υποστηρικτές του, σηκώνει και θύελλα αντιδράσεων από τους πιο συντηρητικούς πολίτες, οι οποίοι είναι κι αυτοί που χαρακτηρίζουν τον νομό της συμπρωτεύουσας. Έτσι, οι δημοτικές εκλογές του ‘10 μετατρέπονται σε θρίλερ, καθώς τα ποσοστά Μπουτάρη-Γκιουλέκα συνεχώς μεταβάλλονται, καθιστώντας αδύνατη την οποιαδήποτε προσπάθεια πρόβλεψης του αποτελέσματος.

Με την παρεμβολή σκηνών από την προσωπική του ζωή, αλλά και την προβολή βίντεο από το αρχείο της οικογένειας Μπουτάρη, το πορτραίτο του πολιτευόμενου Γιάννη αναπτύσσεται με μεγάλη πληρότητα και μέσω ενός πολύ όμορφου τρόπου, παρόλο που χρονικά το κομμάτι αυτό καλύπτει μόνο το 1/4-1/3 του συνολικού φιλμ. Το ατόπημα όμως είναι ένα: εφόσον δεν είναι μια καθαρή προσωπογραφία, αλλά εμπεριέχει, αν δεν εστιάζει κατά κύριο λόγο στην ανάδειξή της, την ισχύουσα κατάσταση της ελληνικής πολιτικής σκηνής, μήπως ο δημιουργός της θα έπρεπε να επιλέξει να προβάλλει την ταινία του αφού έχει ολοκληρωθεί, έστω η πρώτη, αν λάβουμε υπόψιν την πιθανότητα επανεκλογής, θητεία τού νυν δημάρχου, για να μην εκληφθεί από κάποιους ως μια προσπάθεια αγιογραφίας του συγκεκριμένου προσώπου;
Βαθμολογία:




(0 κακή |















Μαριλένα Ιωάννου
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.