ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22316
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Ταινίες - Κριτική από το Cine.gr
Attenberg (2010) |
|
| Σινεφίλ | 95' | |
 |
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 9 Δεκ 2010 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 6/4/2011 Διανομή: Feelgood Entertainment Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Ελληνικά |
 |
Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:   (5.37/10)Aντιφατικότητα ψήφων:  |
- Gallery:    |
|
- Κριτική από το Cine.gr:
Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010
To Αttenberg είναι μια ταινία που μοιάζει να έχει δυο εαυτούς. Ο καλός της εαυτός αποτελείται από μια ιδιαίτερη, σχεδόν ποιητική, σκηνοθεσία που προσεγγίζει το θέμα της με έναν τρόπο αινιγματικό και φορτίζοντας το κλίμα με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Εκτός, όμως, από τη σκηνοθεσία, έχουμε να κάνουμε και με μια καταπληκτική πρωταγωνιστική ερμηνεία. Η Ariane Labed θυμώνει, ερωτεύεται, λυπάται δίχως να αλλάζει εκφράσεις, αλλά μονάχα με το βλέμμα της προδίδει κάθε της συναίσθημα και κρύβει ακόμη περισσότερα, ως μια άλλη Isabelle Huppert της Δασκάλας του Πιάνου. Απόλυτα γοητευτική είναι και η υφέρπουσα χιουμοριστική-σαρκαστική διάθεση που αποφορτίζει την ταινία από το ομολογουμένως βαρύ της κλίμα.
Ο κακός της εαυτός, τώρα, αποτελείται από άστοχους συμβολισμούς, οι οποίοι μοιάζουν εντελώς περιττοί σε μια ταινία που λέει αυτό που έχει να πει από τα πρώτα της λεπτά. Οι άνθρωποι μιμούνται διαρκώς ζωώδεις συμπεριφορές ή χορεύουν άκομψα δίχως μουσική μπροστά στα μάτια μας για να μας πουν όλα όσα έχουμε ήδη εδώ κι ώρα αντιληφθεί, καταλήγοντας να μοιάζουν χιουμοριστικοί δίχως να το επιθυμούν. Επιπλέον, η Αθηνά Τσαγγάρη προσπαθεί να κάνει κάποιου είδους κοινωνικό σχόλιο περί των αστικών κοινωνιών, περί του 20ου αιώνα ή περί κάποιου παρεμφερούς και βαρύγδουπου γεγονότος, με αποτυχία. Τα κοινωνικά σχόλια του πατέρα είναι αποκομμένα από την εξέλιξη και το κλίμα της ταινίας και μοιάζουν να τοποθετήθηκαν εκεί μονάχα για να εκφράσουν συγκεκριμένες αντιλήψεις κι όχι να συμβάλουν με κάποιοn τρόπο στην ταινία.
Μπορεί να μην είναι αριστούργημα, αλλά ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στις απαιτήσεις του σινεφίλ κοινού και σίγουρα καταφέρνει, παρά τις όποιες αδυναμίες του, να το κερδίσει, κυρίως με τη σκηνοθετική του ματιά.
Βαθμολογία:
(2.5/5)
(0 κακή |
μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)
Σοφία Γουργουλιάνη
ΑΙΣΧΟΣ....Το μόνο που μπορώ να προσαψω είναι η ερμηνεία του Μουρίκη. Όλο το υπόλοιπο είναι ένα ΑΙΣΧΟΣ
From a country that is trying to rediscover itself politically, financially and economically come a string of films (films such as Attenberg, Dogtooth, Alps, L) that share a common style: they all feel to be void of the human emotional undercoat and delivering quirky, and somewhat perversely captivating material that might seem disjointed for those looking for a conventional storytelling but is rewarding for those who are looking for alternative manifestations of them.
Eυτηχως που δεν το ειδα στο Σινεμα γιατι θα ειχα κανει μηνυση να παρω τα λεφτα μου πισω. Το attenberg ειναι μεγαλη μαπα και ελπιζω μετα τον κυνοδοντα να μην πλημυρισουμε με ψευτοκουλτουριαρικες ταινιες με καθυστερημενα.
Και αν στον κυνοδοντα υπηρχε μια δικαιολογια...μπορουσες να την δεις σαν μια πιο ιδαιτερη ταινια, εδω τι υπαρχει? Απολυτως τιποτα, κανενα σεναριο, καμια αρχη μεση τελος. Νομιζω οτι τετοιες ταινειες το μονο που κανουν ειναι να υποτιμουν την νοημοσυνη μας.
Βλέπετε τα πρώτα 4 σχόλια. Πατήστε εδώ για να εμφανιστούν όλα.
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.