Προβληματική η ταινία. Αποτυχία στο να είναι έστω διασκεδαστική. Το σενάριο ευγενικά θα το λέγαμε αφελές. Ένας Αμερικανός σεναριογράφος και επίδοξος συγγραφέας βρίσκεται στο Παρίσι στο παρά πέντε να παντρευτεί, κανείς δε θα καταλάβει γιατί, κορίτσι από σπίτι. Οικογένεια με χρήμα, ρηχοί, άνοστοι και υπεροπτικοί. Δραπετεύοντας από τη μιζέρια της αδιέξοδης σχέσης του, της απόρριψής του από τα πεθερικά του  και της συγγραφικής του αμηχανίας, με το που χτυπά μεσάνυχτα, σαν τη Σταχτοπούτα, μετακινείται, σ’ ένα φανταστικό παιχνίδι στο χρόνο, στο Παρίσι της 10ετίας του ’20, για ν’ ανταμωθεί με τα μεγάλα ονόματα της τέχνης και της διανόησης.  Παίρνει λοιπόν το αίμα του πίσω σαν ισότιμο μέλος της φιλολογικής παρέας της εποχής και επιτέλους ερωτευμένος με μια κοπέλλα ικανή να εκτιμήσει τις ευαισθησίες του και τον ενθουσιασμό του.  Η ονειρική του συνύπαρξη με τα ινδάλματά του εξαντλείται σ’ ένα φολκλόρ γλεντοκόπι.  Η σκηνοθεσία και οι ερμηνείες θυμίζουν αδέξια παιδική παράσταση, σα να  ψάχνονται όλοι να καταλάβουν  τί ρόλο παίζουν. Η συνταγή της φάρσας με τη γνώριμη σπιρτάδα του Woody Allen δε φαίνεται να δουλεύει ξανά.  Οι επώνυμοι του βγαίνουν καρικατούρες.

It is refreshing to be able to watch something that feels fresh, a story that has not been told before.  Midnight in Paris is based on great script and is brilliantly edited and directed.  If the casting was different this could have been a masterpiece.

  Η προβολή της εν λόγω ταινίας καθίσταται αρκετά ευχάριστη και εύκολη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν περνάει, με τον δικό της τρόπο κάποια μηνύματα για τις επιλογές, τις αποφάσεις, αλλά και τη φιλοδοξία του καθενός.
  Η ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο Γ.Άλλεν στα Παριζιάνικα σοκάκια, σε συνδιασμό με τους Ο.Ουίλσον και Μ.Κοτιγιάρ να περιφέρονται σε ένα φόντο ``χρονικής`` αναζήτησης, συνδράμουν στο επιτυχές αποτέλεσμα, δηλαδή στην σαφή αίσθηση ικανοποίησης που μένει στο τέλος.
  Από τις καλές (και όχι γλυκανάλατες) του είδους.
Προσωπική Αξιολόγηση : 8/10

Mps

Μια διευκρινιση...δεν θεωρω τον Αλεν κουλτουριαρη,τον θεωρω εναν πανεξυπνο σκηνοθετη-συγγραφεα με φοβερη αισθηση του χιουμορ και τροφοδοτη ατελειωτης τροφης για σκεψη.
Η ταινια πολυ καλογυρισμενη και ο Owen Wilson μια ευχαριστη εκπληξη!Κι αυτο ειναι που με συναρπαζει μετον Αλεν.Οτι παιρνει ηθοποιους που εχουν παιξει ΣΤΙΣ πατατες και τους μεταμορφωνει!
Δειτε την!Μια οαση στον κυκεωνα των transormer style ταινιων...