---

Rise of the Guardians (2012) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Οι Πέντε Θρύλοι
Κινούμενα Σχέδια | 97' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 29 Νοε 2012 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 18/4/2013 Ημερομηνία κυκλοφορίας BluRay: 18/4/2013 Διανομή: UIP Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (6.33/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Οι θρύλοι συμμαχούν. - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Πρέπει να σταματήσω να υποτιμώ τη DreamWorks Animation. Σίγουρα έχουν κυκλοφορήσει κάποιες πατάτες, όπως το Καρχαριο-μάχος και κάποιες από τις ταινίες «Σρεκ». Αλλά αυτό το στούντιο animation πολλές φορές έχει καταφέρει να με εντυπωσιάσει, ειδικά με ταινίες που η υπόθεση τους ακούγεται αρχικά απαίσια (βλέπε Kung Fu Panda και Τέρατα κι Εξωγήινοι).

Νόμιζα ότι βρισκόμουν σε μια χρονική περίοδο όπου θα μου ήταν δύσκολο να καθίσω και, πραγματικά, να απολαύσω μια ταινία κινουμένων σχεδίων που το κοινό στο οποίο στοχεύει είναι, ξεκάθαρα, τα μικρά παιδιά. Ειδικά μετά από τις ταινίες τις Pixar, πίστευα ότι θα ήταν πολύ πιο δύσκολο. Γι’ αυτό έμεινα πραγματικά έκπληκτος από το πόσο το «Οι Πέντε Θρύλοι», βασισμένο στο «The Guardians of Childhood» του William Joyce, στην πραγματικότητα εμπεριέχουν όλα τα καλά συστατικά, από την ποιότητα των κινουμένων σχεδίων, την επιλογή των ηθοποιών που δανείζουν τη φωνή τους, μέχρι την απόδοση των χαρακτήρων και, πολύ βασικό, την ψυχαγωγία. Υπάρχουν πολλές ταινίες που προσπαθούν να το παίξουν διανοούμενες, αλλά κρατώντας τα πράγματα απλούστερα, και χωρίς ποτέ να ξεχνά το διασκεδαστικό της στοιχείο, το «Οι Πέντε Θρύλοι» ξεχωρίζει και τολμώ να πω πως είναι μια από τις πιο απολαυστικές ταινίες κινουμένων σχεδίων της χρονιάς.

Το έργο είναι η ιστορία ενός νέου θρύλου, του Τζακ Φροστ, ο οποίος είναι έτοιμος να ενταχτεί στην ομάδα των υπολοίπων διάσημων θρύλων όπως ο Άγιος Βασίλης, η Νεράιδα των Δοντιών, το Πασχαλινό Λαγουδάκι και τον Σάντμαν (κάτι σαν τον Μορφέα). Επιλεγμένοι από τον Άνθρωπο στο Φεγγάρι, οι φύλακες θρύλοι είναι ένα σύμβολο ελπίδας και είναι υπεύθυνοι για τη διασφάλιση της ευημερίας των νέων. Θρύλοι και παιδιά σχηματίζουν μια συμβιωτική σχέση, εκείνοι τους προστατεύουν και εκείνα πιστεύουν στην ύπαρξη τους. Αν χαθεί το ένα, τότε χάνετε και το άλλο αρκετά γρήγορα.

Με την ταινία να ξεκινά βάζοντάς σε κατευθείαν στο θέμα, η αφήγηση αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ρυθμό. Η εισαγωγή των θρύλων, η επίδειξη των ικανοτήτων τους, καθώς και η εμφάνιση του εχθρού τους, Pitch Black, που είναι κάτι σαν τον μπαμπούλα προσωποποιημένο που ευδοκιμεί στον φόβο και τους εφιάλτες, γίνεται γρήγορα και σωστά. Υπάρχει μια υποβόσκουσα πλοκή με θέμα τη μοναξιά και το πεπρωμένο που αναδύεται κάθε τόσο, μετατρέποντας ουσιαστικά το έργο σε μια «zero to hero» ιστορία για την εύρεση του σκοπού της ζωής και τις θυσίες που χρειάζονται για να φτάσεις εκεί. Εποικοδομητικό θέμα για μικρούς και μεγάλους. Επειδή, τώρα, σαν κοινό είμαστε πολύ εξοικειωμένοι σχεδόν με όλους τους κύριους χαρακτήρες, το «Οι Πέντε Θρύλοι», πολύ έξυπνα, καταφέρνει να μας τους παρουσιάσει κάπως διαφορετικούς απ` ότι θα περιμέναμε, διατηρώντας όμως πολλά από τη χαρακτηριστική τους εικόνα που τους κάνει αυτό που είναι. Για να καταλάβετε, ο Άγιος Βασίλης έχει τατουάζ στο σώμα του και πολεμά με ξίφη, η Νεράιδα των Δοντιών είναι κατά ένα μέρος κολιμπρί, το Πασχαλινό Λαγουδάκι δεν έχει απολύτως καμιά σχέση με το αναμενόμενο, ενώ ο Σάντμαν είναι απλά μαγεία να τον βλέπεις. Αυτό το τέχνασμα ανεβάζει επίπεδο την ταινία, αφού δίνει δυνατότητες στους σεναριογράφους και μετέπειτα στους υπευθύνους των ειδικών εφέ πρώτον να παρουσιάσουν μια πλειάδα νέων αλλά γνωρίμων χαρακτήρων με τα δεδομένα του τώρα και δεύτερον να μετατρέψουν την ταινία σε ένα ατελείωτο ξεφάντωμα που περιορίζεται μόνο από τις δυνάμεις της φαντασίας των δημιουργών. Αυτές οι μοναδικές προοπτικές μετατρέπουν την ταινία σε ένα μαγικό ταξίδι που εμείς, σαν θεατές, εμπλεκόμαστε συναισθηματικά από την αρχή μέχρι το τέλος και που προσωπικά έμενα δεν με απογοήτευσε ούτε στιγμή.

Δεν είναι πολύ συχνά που μια ταινία με εκπλήσσει και το «Οι Πέντε Θρύλοι» το κατάφερε. Η κάτι παραπάνω από εξαιρετική ποιότητα του animation, το καλύτερο 3D που έχω δει μετά το Avatar, το μοναδικό σκορ του Alexandre Desplat και η σωστή μεταχείριση κι ανάπτυξη της ιστορίας συνθέτουν μια μεγάλη ταινία περιπέτειας που ολόκληρη η οικογένεια μπορεί να απολαύσει οποιαδήποτε εποχή του χρόνου. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!

Βαθμολογία: (4/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Γιώργος Δαβίτος

---

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Οι «Πέντε Θρύλοι» είναι μια ταινία κινουμένων σχεδίων γεμάτη νοήματα για το νεανικό κοινό, αλλά και με μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα υπόθεση για όλους τους θεατές, ανεξαρτήτως ηλικίας. Όλα όσα μας δίνανε ελπίδα ως παιδιά, ο Άγιος Βασίλης, το πασχαλινό λαγουδάκι, η νεράιδα των δοντιών, τα όνειρα και τα διάφορα παιχνίδια με το χιόνι και τον πάγο παίρνουν σάρκα και οστά με τους χαρακτήρες του Βόρειου, του Λαγού του Πάσχα, της Νεράιδας των δοντιών, του Αμμούλη και του Τζακ Πάγου.

Όμως, ό,τι αποτελεί τη χαρά της ζωής για τα μικρά παιδιά, θ` αρχίσει να κινδυνεύει, όταν κάνει την εμφάνισή του ο Πίσσας, που αντιπροσωπεύει τον ανθρώπινο φόβο, τους εφιάλτες και το σκότος κι είναι ένας χαρακτήρας που από τον Μεσαίωνα έχει να κάνει αισθητή την παρουσία του. Τώρα, λοιπόν, θέλει να γυρίσει τον χρόνο πίσω στα σκοτεινά χρόνια και να σβήσει κάθε φως στις παιδικές ψυχές. Πρώτα μετατρέπει τα όνειρα σ` εφιάλτες, έπειτα κλέβει τις αναμνήσεις και τέλος καταφέρνει να φυλακίσει τα όνειρα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όμως, έχει το γεγονός ότι η απειλή δεν χτυπά μια μέρα την πόρτα τον ηρώων μας, αλλά ο Φεγγαρούλης, η ανώτατη δύναμη της ιστορίας, φροντίζει να τους προειδοποιήσει για το τι μέλει γενέσθαι.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω μπορούν κάλλιστα να φέρουν στο μυαλό την ισχύουσα παγκόσμια ύφεση που σιγά-σιγά περνά μέσω του άγχους των γονέων στα παιδιά και σταδιακά σκοτώνει τα όνειρα, τις ελπίδες και τη φαντασία όλο και περισσότερων παιδιών στον πλανήτη, κάνοντάς τα να μεγαλώσουν απότομα, να πάψουν να πιστεύουν στο καλό αυτού του κόσμου και να γεμίσουν φόβο κι οργή, γυρίζοντας, όπως χαρακτηριστικά λέει κι ο Πίσσας, πίσω στον Μεσαίωνα.

Το πρόσωπο κλειδί της υπόθεσης είναι βέβαια ο μικρός Τζακ Πάγος, ένας θρύλος ο οποίος έχοντας χάσει τη μνήμη του, δεν μπορεί να κατανοήσει τον λόγο που τον επέλεξε ο Φεγγαρούλης. Κι όντας ένας θρύλος χωρίς ταυτότητα, δεν γίνεται αποδεκτός από τους υπόλοιπους. Έτσι, κυκλοφορεί μόνος του, σκορπίζοντας χαρά στα παιδιά, μέχρι ο Φεγγαρούλης να επιβάλλει στους άλλους τέσσερις θρύλους να τον κάνουν μέλος της ομάδας τους. Ο λόγος για τον οποίο ο Τζακ Πάγος δεν θεωρείται καλή παρέα, είναι γιατί όπου βρεθεί σκορπά τον πανικό με τις πλάκες και τις φάρσες του, αλλά αν κάποιος σκεφτεί σοβαρά την αξία του γέλιου στην ανθρώπινη ζωή, τότε μπορεί εύκολα να καταλάβει και την αξία του θρύλου αυτού.

Ο Τζακ Πάγος, έχοντας καλή ψυχή, θα δείξει ιδιαίτερα πρόθυμος να βοηθήσει τους σπουδαίους θρύλους. Παράλληλα, όμως, ο Πίσσας, όταν θ` ανακαλύψει ότι ο νεαρός ήρωας έχει περισσότερη δύναμη απ` όσο θα περίμενε, θα προσπαθήσει να τον πάρει με το μέρος του, λέγοντάς του πως είναι ουδέτερος και ότι οι υπόλοιποι μόνο όταν βρέθηκαν σε ανάγκη στράφηκαν σ` αυτόν. Δεν έχει σημασία αν ο Τζακ Πάγος συμφωνεί ή όχι με τον Πίσσα, σημασία έχει ότι οι υπόλοιποι θρύλοι δεν του δίνουν την ευκαιρία να δώσει εξηγήσεις κι ο Τζακ βρίσκεται πάλι στο περιθώριο, έχοντας καταφέρει όμως πλέον να μάθει ποιός στην πραγματικότητα είναι. Ξέροντας πια ολόκληρη την ιστορία του, ο Τζακ Πάγος βρίσκει το μοναδικό παιδί που συνεχίζει να πιστεύει στους θρύλους και το βοηθά να μην σταματήσει να πιστεύει. Μ` αυτή του την ανιδιοτελή κίνηση, το μικρό παιδί πλέον αρχίζει να πιστεύει και στον ίδιο κι επιτέλους ο ήρωας μας γίνεται εμφανής. Όλοι μαζί τώρα, άνθρωποι και θρύλοι, θα πρέπει να νικήσουν το φόβο και ν` αρχίσουν να διαδίδουν ξανά την ελπίδα, να ελευθερώσουν τον Αμμούλη με τα όνειρά του και να στείλουν το κακό μακριά για πολλά χρόνια ακόμα.

Μια πανέμορφη ιστορία που με δύο λόγια θέλει να πει στους ενήλικους φίλους ότι σ` έναν κόσμο που όλα δείχνουν να οδεύουν προς την καταστροφή, η μόνη ελπίδα είναι τα παιδιά. Είναι κρίμα λοιπόν να τους γεμίζουμε το κεφάλι με φόβο, να στερούμε κάθε αισιοδοξία και να βοηθάμε το κακό να διαιωνιστεί. Αντίστοιχα, στους μικρούς φίλους διδάσκει ότι ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν μαύρα, οι ίδιοι έχουν τη δύναμη ν` αλλάξουν το μαύρο σε άσπρο, πιστεύοντας και κάνοντας και τους άλλους να πιστέψουν. Γιατί όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε.

Μια υπέροχη, αλλά κυρίως διδακτική και διασκεδαστική ταινία, με πολύ προσεγμένα γραφικά κι αρκετές σκηνές που προκαλούν γέλιο. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους τους μικρούς φίλους, όπως και στους μεγάλους που συνειδητά παραμένουν παιδιά στην ψυχή. Μια ιδιαίτερα καλή επιλογή που ξεπερνά τα όρια του καλού και συμπαθητικού κινουμένου σχεδίου.

Σημείωση: Η μεταγλώττιση της ταινίας είναι ικανοποιητική κι η τρισδιάστατη εκδοχή της δεν κρίνεται απαραίτητη.

Βαθμολογία: (3.5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Μαριλένα Ιωάννου

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.