---

Ave (2011) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Αβέ
Δραματική | 86'
	Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Βουλγαρικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (5.00/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Βουλγαρικό road movie προσαρμοσμένο στα δυτικοευρωπαϊκά κινηματογραφικά πρότυπα, το Ave συνδυάζει ικανοποιητικά το κωμικό με το τραγικό στοιχείο, μένοντας περισσότερο στο νεανικό έρωτα των δύο ηρώων και φωτογραφίζοντας λιγότερο την σύγχρονη Βουλγαρική κοινωνία, χωρίς αυτό να του βγαίνει απαραίτητα σε κακό. Εκμεταλλευόμενος τη θεωρία που λέει ότι κάθε ψέμα κρύβει μέσα του μία αλήθεια, ο Konstantin Bojanov πλάθει μία ιστορία νεανικού έρωτα που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Βουλγάρικη επαρχία.

Η Ave, η μικρή ηρωίδα της ιστορίας, δημιουργεί ένα δικό της κόσμο και επικαλούμενη συνεχώς τη φαντασία της, χρησιμοποιεί το ψέμα για να αποδράσει από τη θλιβερή πραγματικότητα. Ο Kamen, παιδί κατώτερης κοινωνικά τάξης, αρνείται να συμβιβαστεί με κάθε τι ψευδές και δεν αποδέχεται την απόκρυψη της αλήθειας, ακόμα και αν αυτό γίνεται με τις καλύτερες των προθέσεων. Αποδοκιμάζει τη λογική της Ave και επουδενί δεν αντιλαμβάνεται της φαντασία ως μέσο μετάβασης στην ευτυχία. Η μεταστροφή του όμως στο φινάλε, μέσα από μία πορεία αυτογνωσίας και προσωπικής εσωτερικής θεραπείας, θα τον οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η ζωή είναι ένα παιχνίδι και μάλιστα πολύ μικρή για να την πάρει κανείς στα σοβαρά.

Ο Bojanov στην πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, επικαλείται έναν ισχυρισμό, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το ψέμα για να προστατευτούν από την ίδια τη ζωή, εξαγνίζοντας το κακό, λες και θέλουν να αποφύγουν το τυχερό τους, ακόμα δε περισσότερο τον περίγυρο και τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφονται. Η οικειότητα στη χρήση της κάμερας και η αμεσότητα στην περιγραφή διογκώνουν τα μικρά και καθημερινά, κάνοντάς τα να μοιάζουν πολύ σημαντικά. Αυτή είναι η δύναμη του Bojanov και ταυτόχρονα η ίδια η αδυναμία του. Θέματα όπως ο θάνατος, τα ναρκωτικά, η μοναξιά και ο πόνος αναπτύσσονται λιτά και οικεία μέσα από ελαφροφολκλόρ καταστάσεις, σε ένα φιλμ που μπορεί να χαρακτηριστεί και ως οικογενειακό, σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορείς να καταλάβεις αν αυτό είναι τελικά καλό ή κακό.

Βαθμολογία: (2.5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Βασίλης Καγιογλίδης

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.