ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22316
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Ταινίες - Κριτική από το Cine.gr
Snowtown (2011)- Μεταφρασμένος Τίτλος: Η Πόλη του Χιονιού |
|
Δραματικό Θρίλερ | 119' | |
![]() |
Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Αγγλικά |
![]() |
Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση: ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Aντιφατικότητα ψήφων: ![]() |
- Κριτική από το Cine.gr:
Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Ο δημιουργός βρίσκει πίσω από την ιστορία του, τη λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά και περιστρέφει τις πράξεις των ηρώων του γύρω από την αυτοδικία. Σε μία πουριτανή κοινωνία, που η υπεράσπιση των θρησκευτικών φρονημάτων ως το μεταίχμιο (σημείο διαχωρισμού και επικοινωνίας) μεταξύ θεού κι ανθρώπου και η ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη, με την ταυτόχρονη φθορά των κοινωνικών θεσμών, να συγκρούονται, το έγκλημα δε μπορεί παρά να είναι αναπόφευκτο. Άνθρωποι βλέπουν τους εαυτούς τους ως υπερασπιστές του καλού, τιμωρούς, σωτήρες ενός καλώς εννοούμενου σύμπαντος και ικανούς να επιβάλουν το δίκαιο με κάθε τρόπο. Ειδεχθή εγκλήματα υποκαθιστούν μία δικαιότερη ποινή κατά των παραβατών και αντικαθιστούν μία σώφρωνα κοινωνία, με μία άλλη που δρα υπό τον υπερμεγέθη φόβο της κοινωνικής σήψης. Ο σκηνοθέτης βλέπει μέσα από τα μάτια των δολοφόνων, την εικόνα μίας ομάδας ανθρώπων, μίας κοινότητας και κατΑ επέκταση την ίδια την ανθρωπότητα, που άθελα της ή απόλυτα συνειδητοποιημένα άλλοτε επικροτεί και άλλοτε αποσιωπά τη βαναυσότητα στο όνομα μίας αμφισβητούμενης ιδεολογίας.

Βαθμολογία:



(0 κακή |















Βασίλης Καγιογλίδης
A disturbing depiction of Australia`s most notorious killer brilliantly portrayed by Daniel Henshall. On the surface he seems friendly, with his calm approach and his seemingly genuine smile on his face. But don`t be fooled; he is the face of evil. The soundtrack is eerie and adds and extra chill factor to this artfully directed film.
Παρά το πολύ καλό αρχικό υλικό, το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα αρκετά άβολο δίωρο. Το βασικό πρόβλημα της ταινίας δεν είναι η ωμή βία της, αν και θα μπορούσε να είναι πιο μετριασμένη, αλλά το υπερβολικά αφαιρετικό της σενάριο που αφήνει τόσα πολλά στην φαντασία του θεατή σε σημείο που χαώνεσαι. Τα τρικ ψυχολογικής βίας λειτουργούν αρνητικά και σε φέρνουν σε δύσκολη θέση, ενώ το ότι δεν δένεσαι με κανέναν από τους χαρακτήρες δεν βοηθάει ιδιαίτερα. Μια ταινία γεμάτη ψυχοπάθεια που μέσα από τον τρομακτικά γλαφυρό ρεαλισμό και την "βρόμικη" φωτογραφία της χάνει το νόημα και καταλήγει σε ένα κουραστικό και χαωτικό δίωρο που θα προσπαθήσεις πολύ για να ξεχάσεις.
1/10