---

Supercondriaque (2014) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Σουπερχόνδριος - Γνωστό και ως: Superchondriac
Κωμωδία | 107'
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 31 Ιουλ 2014 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 17/10/2014 Διανομή: Seven Films/Σπέντζος Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Γαλλικά - Αγγλικά - Ρωσικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (3.60/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Η γαλλική κωμωδία και γενικότερα το γαλλικό σινεμά έχει πολλές φορές πρωτότυπες ιδέες, τις οποίες αξιοποιεί με πολύ ωραίο τρόπο, όταν δεν προσπαθεί να μιμηθεί το αμερικανικό σινεμά. Ο «Σουπερχόνδριος» πέφτει δυστυχώς σε αυτή την παγίδα και φανερώνει αυτή τη μεγαλομανία των Γάλλων, μην μπορώντας να αναδείξει το ταλέντο των πρωταγωνιστών του.

Ο συμπαθής ηθοποιός και σκηνοθέτης Danny Boon, μετά τα αρκετά καλά «Είναι Τρελοί Αυτοί οι Βόρειοι» και «Rien a Declarer» (αυτά τα δύο φιλμ έχω παρακολουθήσει από τα τελευταία του), δημιουργεί μια εντέλει χλιαρή κι άστοχη κωμωδία, παίζοντας ο ίδιος με τρόπο που θυμίζει αμερικανό συνάδελφό του. Αρχικά, τα πράγματα μοιάζουν καλά για τον «Σουπερχόνδριο», αλλά μετά το πρώτο μισό του φιλμ, το γέλιο έρχεται όλο και πιο αραιά, ενώ η ταινία ξεφεύγει τόσο θεματικά όσο και σε διάρκεια, καταντώντας κουραστική.

Η κλασική κωμική φόρμα του συμπαθούς αλλά εκνευριστικού τύπου, που λόγω κάποιου ελαττώματος που κουβαλάει προκαλεί προβλήματα στους γύρω του, αλλά ο έρωτας τον βοηθά να το ξεπεράσει, παρότι έχει πολυχρησιμοποιηθεί και πολλές φορές κουράζει, δεν πρόκειται να σταματήσει να χρησιμοποιείται από τον παγκόσμιο κινηματογράφο, γιατί είναι ένας εύκολος τρόπος δημιουργίας κωμικών καταστάσεων. Ωστόσο, όταν η φόρμα αυτή τηρεί τους κανόνες και μπολιάζεται με κωμικό ταλέντο, ερμηνευτικό και σεναριακό, έχει σίγουρα αποτελέσματα, ιδανικά για ευχάριστα κινηματογραφικά βράδια. Όταν όμως εμφανίζεται η γαλλική μεγαλομανία και η επιθυμία μίμησης του Χόλιγουντ, έχουμε τα αποτελέσματα του «Σουπερχόνδριου». Αρκετά μακριά από τον στόχο.

Βαθμολογία: (1.5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Νίκος Ρέντζος

---

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, καταλαβαίνεις πως το καλοκαίρι έχει έρθει για τα καλά, από τρεις, κυρίως, λόγους: πρώτον, από τη φοβερή ζέστη, δεύτερον, από τους social media-κούς σου λογαριασμούς που γεμίζουν ξαφνικά από φωτογραφίες γαλαζοπράσινων νερών και ηλιοκαμένων κορμιών («Μύκονοοοοος») και τρίτον, από τις αλλεπάλληλες γαλλικές παραγωγές που κατακλύζουν δίχως το παραμικρό έλεος μια από τις κυρίαρχες επιλογές για διασκέδαση, όλων εκείνων που ξεμένουν στο κλεινόν άστυ. Αν περιμένεις να «δροσιστείς» από τις νέες γαλλικές προτάσεις αυτής της εβδομάδας, ξανασκέψου το.

Στο «Supercondriaque» ή αλλιώς «Σουπερχόνδριος» -αλήθεια τώρα;- ο γάλλος ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος Danny Boon υποδύεται τον σαραντάρη Romain, έναν υποχόνδριο στα όρια της ψύχωσης άνδρα που προσπαθεί διαρκώς να αποφεύγει οτιδήποτε μπορεί να τον εκθέσει σε κάποιον θανατηφόρο, στο μυαλό του, ιό. Αυτό σημαίνει πως ο Romain αποφεύγει τις αγκαλιές, τα φιλιά και τους κλειστούς χώρους όπως ο διάολος το λιβάνι, κάνοντας τη ζωή του γιατρού του και φίλου του, Dimitri, αφόρητη.

Επειδή βέβαια το να παρακολουθούμε επί μιάμιση ώρα τα νευρόσπαστα σκετσάκια και τα αλυχτίσματα του πρωταγωνιστή μπροστά στον καθημερινό κίνδυνο των μικροβίων, δεν είναι αρκετό για να κρατήσει το ενδιαφέρον μας αμείωτο -ένα ενδιαφέρον που ας μη γελιόμαστε έχει κάνει φτερά από το πρώτο τέταρτο- ο Βoon, ο οποίος έχει αναλάβει παράλληλα τη σκηνοθεσία και το σενάριο, προσθέτει ένα υποθεσιακό twist τόσο «οτινανικό», που κάνει την αρχική του σύλληψη για τις περιπέτειες ενός γάλλου «Ντετέκτιβ Μονκ» να μοιάζει με την καλύτερη κινηματογραφική ιδέα ever.

Τα πράγματα είναι απλά. O Dimitri δασκαλεύει τον Romain πως για να μπορέσει να ξεπεράσει το υποχόνδριο σύμπλεγμά του, χρειάζεται μόνο να βρει τον έρωτα της ζωής του. Φυσικά ακόμα και το ρομάντζο θα περάσει από σαράντα, κωμικά (;), κύματα, όταν μια μέρα ο ήρωας γνωρίσει την Anna, μια ευγενή φιλάνθρωπο που όμως θα τον μπερδέψει με τον γοητευτικό επαναστάτη της χώρας του Τσερκιστάν, Anton Miroslav. Χρειάζεται να πούμε περισσότερα;

Η ταινία αποτελεί ένα συνονθύλευμα κακών διαλόγων, πρόχειρης σκηνοθεσίας και ενός σεναρίου δίχως εμφανή πορεία που σκορπίζει στους πέντε ανέμους, με το σκεπτικό του Boon να πατάει ακριβώς πάνω σε αυτό το αρπακολικό χάος, απαιτώντας μπόλικες δόσεις wannabe σλάπστικ κωμωδίας, ολίγον από ρομαντικούρα και κάτι από δράση για να ξεβαλτώσει η προσοχή του θεατή.

Δυστυχώς, όσο οικτρά είχε αποτύχει ο Jackie Chan με το ανεκδιήγητο «Chinese Zodiac», όπου εκτελούσε χρέη πολυεργαλείου αναλαμβάνοντας από τη σκηνοθεσία και το σενάριο, μέχρι την παραγωγή και την κατηγορία art-department (!), άλλο τόσο μοιάζει να αποτυγχάνει κι ο Danny Boon να δημιουργήσει μια συμπαγή και ουσιαστικά χιουμοριστική κωμωδία καταστάσεων, αναλώνοντας τον αφηγηματικό χρόνο μεταξύ εκνευριστικού γέλωτα -του δικού του- και της σκιαγράφησης ενός στερεοτυπικού χαρακτήρα άκρως επιφανειακού κι ενοχλητικού.

Ο «Σουπερχόνδριος» είναι μια ταινία που μπορεί να μην έλειπε από τις κινηματογραφικές αίθουσες, σίγουρα όμως θα πλασαριστεί ως μια τέτοια, χάρη στη γαλλική της προέλευση και το εύπεπτο χιούμορ της. Αντισηπτικό για την επέλαση του γαλλικού κωμικού μικροβίου κανείς;

Βαθμολογία: (1/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Βαρβάρα Κοντονή

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.