To καλό με το "Looper" του Rian Johsnon, είναι ότι άλλη ταινία πας να δεις και άλλη τελικά βλέπεις. Το "Looper" διαφημίστηκε ως μια ελαφριά περιπέτεια που εξελίσσεται στο ζοφερό, βουτηγμένο στην παρανομία μέλλον και στην οποία οι loopers δολοφονούν έναντι παχυλής αμοιβής τους εγκληματίες του μέλλοντος οι οποίοι εμφανίζονται σε αυτούς μέσω time travel. Το τι τελικά βλέπεις ξεπερνάει κατά πολύ αυτό το αρχικό concept, αλλά δεν θα το αποκαλύψω γιατί θαρρώ πως δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να ανακαλύπτεις μόνος σου, παρακολουθώντας μια ταινία, τι κρύβεται τελικά μέσα στο μυαλό αυτού που τη δημιούργησε. Η κρυφή υπόθεση του "Looper" είναι η μεγαλύτερη του γοητεία. Αλλά δεν σταματάει μόνο εκεί.

Το Looper είναι ένα sci-fi, neo-noir western με έναν εξαιρετικά bad-ass Bruce-Willis-look-alike, με έντονα βαμμένο φρύδι και παραφουσκωμένο με βαμβάκι στόμα Joseph Gordon Levitt (έξοχο το εν λόγω gif btw) που παίζει πολύ έντονα με το μυαλό σου, σε φάσεις σου γαμάει τον εγκέφαλο. Χωρίς να κρύβει καθόλου τις επιρροές τους από μεγάλες φουτουριστικές ταινίες όπως τα "12 Monkeys", "Inception" και "Terminator" δημιουργεί ένα σκοτεινό, υποβλητικό σύμπαν με παρηκμασμένες μεγαλουπόλεις όπου το έγκλημα ανθίζει και ο καθένας παίρνει το νόμο στα χέρια του. Τα εφέ στο "Looper" έχουν δευτερεύουσα σημασία και κρατούν περισσότερο βοηθητικό ρόλο, χωρίς όμως αυτό να τα κάνει λιγότερο εντυπωσιακά ή να αποδυναμώνει τη δράση. Εξάλλου, το "Looper" είναι πάνω απ` όλα μια περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας. Αλλά δε μένει μόνο εκεί.

Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Rian Johnson δίνει μεγάλη βαρύτητα στους χαρακτήρες της ταινίας τους, στις πράξεις τους και στο πως αυτές θα επηρεάσουν όχι απλά τους γύρω τους αλλά και το μέλλον τους. Πως μια κακή επιλογή μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του καλύτερού σου φίλου και μια καλή στη σωστή ανατροφή ενός μπερδεμένου παιδιού. Ο Johnson παίζει πολύ με τα ηθικά διλήμματα (πόσο εύκολο είναι αλήθεια να δολοφονήσεις τον μελλοντικό σου εαυτό;) και καταπιάνεται επίσης με ζητήματα όπως τα ναρκωτικά, η οικογένεια και ο έρωτας, δίνοντας στο "Looper" μια πιο ανθρώπινη διάσταση και στο θεατή τροφή για σκέψη. Ιδιοφυέστατα γραμμένο (αν και πολλά γράφτηκαν για τις σεναριακές τρύπες που δημιούργησε το time travel) και σκηνοθετημένο με εξαιρετική μαεστρία, το "Looper" είναι μια  μεστή, ολοκληρωμένη ταινία που σε παγιδεύει μέσα της, που όσο περνάει η ώρα γίνεται όλο και καλύτερη και κορυφώνεται συστηματικά μέχρι το απρόσμενο φινάλε.

8,5/10