---

Gravity (2013)
Επιστημονικής Φαντασίας | 91' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 7 Νοε 2013 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 20/2/2014 Ημερομηνία κυκλοφορίας BluRay: 20/2/2014 Διανομή: Village Films Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (7.39/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Μην εγκαταλείπεις. - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Μετά από μια παρατεταμένη απουσία από την καρέκλα του σκηνοθέτη (7 χρόνια έχουν περάσει από το αξιόλογο Τα Παιδιά των Ανθρώπων), ο Alfonso Cuaron επιστρέφει στα κινηματογραφικά δρώμενα με το Gravity, μια ταινία που για να την περιγράψεις απαιτείται η χρήση λέξεων όπως «απίστευτη» και «πρωτοποριακή». Ως βίωμα θεωρώ ότι ερχόμαστε αντιμέτωποι με την πιο συναρπαστική κινηματογραφική εμπειρία που έχει επιτευχθεί ποτέ. Παρακολουθώντας την ταινία σε 3D, αυτό που νιώθεις είναι τόσο έντονο που με δυσκολία θα σηκώσετε τα γαντζωμένα χέρια σας από την καρέκλα.

Με ένα καστ των δύο, μια απλή πλοκή και διάρκεια 90 λεπτών, είναι πολλοί εκείνοι που θα υποστηρίξουν ότι η ταινία είναι στοιχειώδης, ασχολούμενη με κλασικές συμβολικές εικόνες και θέματα. Οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση κι ανάλυση όμως πάνω στο σενάριο, θα έπρεπε να περιέχει πολλά αποκαλυπτικά στοιχεία ικανά να σου καταστρέψουν τα πάντα.

Επομένως, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι εκτίμησα ιδιαιτέρως τον τρόπο που ο Cuaron ενσωματώνει εσκεμμένα μερικές από τις πιο βασικές και καθολικές ανθρώπινες ιστορίες που ειπώθηκαν ποτέ. Ενώ αξιέπαινο είναι και το γεγονός ότι το Gravity δεν γίνεται πότε ακόμα μια κλισέ ταινία, όπου μπορείτε να μαντέψετε τα πάντα, αλλά παραμένει, σε όλη τη διάρκεια του, ένα έξυπνο θρίλερ που σου κόβει την ανάσα προσπαθώντας να μαντέψεις τι θα συμβεί στη συνέχεια.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, κανείς δεν θα είναι σε θέση να αρνηθεί ό,τι έχει επιτευχθεί σε τεχνικό επίπεδο. Η σκηνοθεσία, τα οπτικά εφέ, οι ερμηνείες, το μουσικό σκορ και γενικώς τα πάντα συνθέτουν αυτό που μπορείς εύκολα να χαρακτηρίσεις ως εικαστική τελειότητα. Είναι τόσο καθηλωτικό το οπτικό αποτέλεσμα που βλέπεις στην οθόνη, που πραγματικά είναι δύσκολο να γράψεις γι’ αυτό.

Με πολλούς τρόπους, το Gravity είναι η ταινία που ο κινηματογράφος γεννήθηκε για να κάνει. Μια ισχυρή κινηματογραφική εμπειρία που ξεπερνά ακόμα και τις πιο υψηλές προσδοκίες. Μια ταινία «για τις μάζες», που συναγωνίζεται ακόμα και τα πιο μεγαλειώδη έργα τέχνης. Ένα υπέρτατο παράδειγμα επιδέξιας αφήγησης συγχωνευμένο με εκπληκτικές εικόνες. Κοινώς… ένα αριστούργημα!

Βαθμολογία: (5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Γιώργος Δαβίτος

---

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Μια αμερικανική δορυφορική αποστολή ρουτίνας, υπό τη διοίκηση του καπετάνιου Ματ Κοβάλσκι στην τελευταία του συμμετοχή πριν τη σύνταξη, μετατρέπεται σε εφιάλτη, όταν από λάθος, σε κάποιο σημείο της ισημερινής περιστροφής, ένας ρωσικός πύραυλος χτυπάει έναν ρωσικό δορυφόρο. Τα συντρίμμια αρχίζουν την κυκλική τους τροχιά, απειλώντας ό,τι περιστρέφεται γύρω από τον πλανήτη και η ιατρική μηχανικός Δρ Ράιαν Στόουν, μετέωρη εκτός σταθμού όπως κι άλλα μέλη του πληρώματος, στο πρώτο της διαστημικό ταξίδι, έχει να παλέψει με την έλλειψη οξυγόνου, τη βαρύτητα και το χάος.

Όπως με το «Άβαταρ» και τη «Ζωή του Πι», έχουμε κι εδώ μια ακόμη δικαίωση της τεχνολογίας 3D και γενικότερα της μαγείας του σινεμά, πριν και πέρα από το δραματουργικό πεδίο αξιολόγησης. Καθηλωτική φωτογραφία από τον Εμάνιουελ Λουμπέζκι, μουσική του Στίβεν Πρινς που δημιουργεί κοσμογονικούς ηχητικούς όγκους επιπέδου Πεντερέτσκι, φοβερό μοντάζ που επιτείνει το σασπένς μαζί με το σενάριο, γραμμένο από τον σκηνοθέτη Αλφόνσο Κουαρόν, τον γιο του και -με λίγη βοήθεια από- τον Τζορτζ Κλούνεϊ.

Ωστόσο, ο Κουαρόν νοιάζεται και για τη δραματουργία, εμπλουτίζοντας την αφήγηση με πολλά στοιχεία που λειτουργούν συμβολικά. Η εικόνα ενός αγίου στον ρωσικό σταθμό και το αγαλματίδιο ενός Βούδα στον κινέζικο αναφέρονται αμφίσημα στη σιωπή (απουσία) ή ελπίδα του θεού (η Ράιαν δεν είναι θρήσκα, αλλά έχει χάσει ένα παιδί, θέλει κάποιο στήριγμα), τα λουριά που δένουν τους αστροναύτες μεταξύ τους ή με οχήματα μάς φέρνουν στο νου ομφάλιους λώρους, η επιστροφή στη Γη μέσα από το νερό θυμίζει τη δαρβίνεια θεωρία εξέλιξης από τη θάλασσα στη στεριά, τα πρώτα βήματα την άνω-θρώσκουσα διαδικασία κ.λπ. Ενώ, παράλληλα με το δράμα και την ένταση, υπάρχει και μια σωστή νότα φλεγματικού χιούμορ από τον καπετάνιο. Η Σάντρα Μπούλοκ φέρνει επάξια σε πέρας τον ρόλο της κι ο Κλούνεϊ της κάνει άψογο σεγκόντο.

Παρά το ότι το «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος» του Κιούμπρικ κινείται σε ένα πιο φιλοσοφικό-εξπρεσιονιστικό πεδίο, η πιο «προσγειωμένη», «απλή» ταινία του Κουαρόν καταφέρνει να δημιουργήσει ένα μοναδικό για τα κινηματογραφικά χρονικά δέος απέναντι στην παράσταση που έχουμε για το διάστημα.

Δεν έχει νόημα να το δει κανείς στην μικρή οθόνη. Θα Αναι κρίμα.

Βαθμολογία: (4/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Χάρης Καλογερόπουλος

---

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Η νέα ταινία του Alfonso Cuarón, την οποία περιμέναμε 7 χρόνια τώρα, είναι ένα εκπληκτικό και πρωτόγνωρο τεχνικά, οπτικοακουστικό αριστούργημα. Η έμπνευση, αλλά και οι αναφορές του σε άλλα αντίστοιχα κλασσικά έργα επιστημονικής φαντασίας είναι εμφανείς και οι παραλληλισμοί μαζί τους αναπόφευκτοι. Η θεματολογία του Gravity έχει πολλά κοινά σημεία με αυτήν 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος του Κιούμπρικ, που φαίνεται σαν βασικός του πρόγονος, ενώ υιοθετείται η ατμοσφαιρικότητα και το κλίμα του Alien.

Η μουσική επένδυση, που αρχικά αποτελείται κυρίως από ήχους και κλιμακώνεται σταδιακά σε μελωδία καλλιεργεί μια αίσθηση ρομαντισμού στις αρχικές σκηνές, αλλά τονώνει σε σημαντικό βαθμό τα συναισθήματα, που αναπόφευκτα σε ορισμένες περιπτώσεις εκβιάζει. Σπάνιας ηχητικής ομορφιάς είναι τα τρία τελευταία κομμάτια του Soundtrack (14. Tiangong, 15. Shenzou, 16. Gravity) που διέπονται από μια μοναδική αίσθηση του θριάμβου και συνοδεύουν άριστα τις τελευταίες σκηνές.

Μοναδικός τομέας του έργου που δεν προσεγγίζει την τελειότητα είναι οι διάλογοι, που σε μερικά σημεία ελαφρώς «αμερικανίζουν», χωρίς βέβαια να χαλούν την άψογη συνολική αισθητική του. Θα μπορούσαν, μάλιστα, να παραλείπονταν και εντελώς, εφόσον οι εικόνες μιλούν ήδη επαρκώς και σε κάποιες περιπτώσεις καθιστούν κάθε λόγο περιττό.

Το σενάριο έξοχα δουλεμένο, με μια συμβολική δύναμη που αποστομώνει, καθιστά ορισμένες ανακρίβειες ως προς τον επιστημονικό ρεαλισμό πλήρως αμελητέες. Πρόκειται για μια παραγωγή αξιοπρεπούς, μα όχι πολύ αυξημένου προϋπολογισμού, που συνδυάζει τέλεια τον καλλιτεχνικό με τον εμπορικό κινηματογράφο, ένα blockbuster των δύο ηθοποιών. Τη μετατροπή του σε one-woman show υποστηρίζει πλήρως η ηθοποιία της Sandra Bullock, ενώ από την αρχή η χημεία που αναπτύσσεται με τον Clooney είναι μοναδική.

Όλα τα παραπάνω στοιχεία συνθέτουν ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα, που κρατάει τον θεατή καθηλωμένο στην οθόνη, να παρακολουθεί με δέος και έκπληξη όσα αυτό το μεγαλειώδες έργο έχει να προσφέρει. Η προβολή του αξίζει σε κάθε περίπτωση, αλλά η τρισδιάστατη εκδοχή του στον κινηματογράφο είναι ασύγκριτη εμπειρία και ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί.

Βαθμολογία: (4.5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Σπύρος Δούκας

Βλέπετε τα πρώτα 4 σχόλια. Πατήστε εδώ για να εμφανιστούν όλα.

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.