---

Un Chateau en Italie (2013) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Ενας Πύργος στην Ιταλία - Γνωστό και ως: A Castle in Italy
Δραμεντί | 104'
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 25 Σεπ 2014 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 16/1/2015 Διανομή: Feelgood Entertainment Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Γαλλικά - Ιταλικά - Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (5.00/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

Αυτό που σίγουρα παραδέχομαι στην Tedeschi, είναι πως μεταδίδει αυτούσιο το ύφος του Τσέχωφ στον «Βυσσινόκηπο» κι όχι όπως όπως το διάβασαν με μελοδραματισμό πάρα πολλοί από αυτούς που τον έχουν ερμηνεύσει. Η γαλλίδα ηθοποιός και δημιουργός βάζει στη θέση της ρωσικής φαμίλιας την ίδια τη δική της, μην αφήνοντας το συναίσθημα της να επηρεάσει την κρίση της επί μια παλιά αριστοκρατία που δεν μπορεί να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Μα, ενώ το θέμα που καταπιάνεται φαντάζει πιο πλούσιο από την προηγούμενη σκηνοθετική της δουλειά, τις «Θεατρίνες», υποπίπτει σε σφάλματα που εκεί τα προσπερνούσε με χάρη. Ωραίο το ποιοτικό της ύφος, μέσα στις παραδόσεις ενός γαλλικού φιλμ που δεν στοιχειώνεται από τη Νουβέλ Βαγκ, αλλά η αφήγηση της αφήνει σημεία κουραστικά να περνάνε στον θεατή, ο οποίος δεν υποχρεούται να «γεμίσει» από την αυτοκριτική της.

Το ανακάτεμα κομεντί, δραμεντί και δράματος γίνεται αποσπασματικά και χωρίς δημιουργική συνοχή. Οι εικόνες δεν ρέουν και ενώ υπάρχουν σημεία που θα σε κάνουν να διασκεδάσεις, υπάρχουν άλλα τόσα που θα σε κουράσουν. Απλούστατα, το σενάριο δεν έχει κίνηση, κάτι που υπονομεύεται από τον αργό ρυθμό της Tedeschi, σε αντίθετη συνάρτηση με την ουσία του φιλμ και τις ερμηνείες του πλούσιου καστ. Η ταινία κράζει για κάτι το πιο φαρσικά εγκεφαλικό, πιο γουντιαλενικό, αλλά η θηλυκή τριάδα στο σενάριο δεν μπορεί να παντρέψει όμορφα το συναίσθημα με το χιούμορ. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος Γάλλος κάνει σινεμά για τον εαυτό του και τους γύρω του, αδιαφορώντας για την όποια αντίρρηση του κοινού. Κι αυτό είναι κάτι που φωνάζει σε αυτή την περίπτωση και δύσκολα θα βρει πολλούς φίλους ακόμα κι από το «σκληροπυρηνικό» γαλλόφιλο κοινό. Αλλά η πλάκα είναι πως δεν γίνεται να μην παραδεχτεί κανείς ότι είναι λίγα αυτά που θα υποδείκνυε κάποιος στη σκηνοθέτιδα και θα έφερνε με θετικό πρόσημο τα κάτω πάνω. Κι εκεί λες ότι είναι λιγάκι κρίμα.

Βαθμολογία: (1.5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Σταύρος Γανωτής

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.