---

Kishibe no Tabi (2015) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Ταξίδι στην Αλλη Οχθη - Γνωστό και ως: Journey to the Shore
Φαντασίας | 128'
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 11 Φεβ 2016 Διανομή: AMA Films Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Ιαπωνικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (7.50/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Ο Κιγιόσι Κουροσάουα είναι συχνός επισκέπτης της Κρουαζέτ, καθώς τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια έχει συμμετάσχει στο επίσημο πρόγραμμα του φεστιβάλ τέσσερις φορές, με την ταινία Korei να λαμβάνει το βραβείο FIPRESCI του τμήματος Ένα Κάποιο Βλέμμα το 2001 και το Tokyo Sonata να αποσπά το Μεγάλο βραβείο της επιτροπής του ίδιου τμήματος το 2008. Φέτος επέστρεψε με τη νέα του ταινία Journey to the Shore, η οποία ακολουθεί τη Μιζούκι, που έχασε τον σύζυγό της στη θάλασσα πριν από τρία χρόνια. Ξαφνικά, ο σύζυγος επιστρέφει σπίτι, μα δεν βρίσκει ξαφνιασμένη τη Μιζούκι, παρότι είναι ένα φάντασμα. Αυτό που σκέφτεται η κοπέλα είναι το γιατί του πήρε τόσο καιρό. Έτσι, συμφωνεί να την πάει ένα μακρινό ταξίδι.

Στα ιαπωνικά υπάρχει το ρήμα «mitoru» για να περιγράψει την συνοδεία ενός ανθρώπου προς τον θάνατο ή την παρακολούθησή του μέχρι αυτόν. Λίγοι είναι εκείνοι που έζησαν την εμπειρία να σταθούν δίπλα σε έναν άνθρωπο που πεθαίνει και όσοι την έχουν βιώσει, μιλούν για μια πολύτιμη και ιερή στιγμή, κατά την οποία το κοινό τους παρελθόν, οι πτυχές της ζωής τους που ποτέ δεν γνώρισαν, αλλά και το μέλλον που κάποια στιγμή θα τους φέρει ξανά μαζί αξιολογείται και γίνεται πιο κατανοητό. Η έννοια του ρήματος «mitoru» περιλαμβάνει όλη την παραπάνω διαδικασία.

Στην πραγματική ζωή, αυτός ο εξαιρετικά στενός και συναισθηματικός «διάλογος» πραγματοποιείται στο προσκέφαλο του ετοιμοθάνατου. Στη φαντασία όμως του συγγραφέα Καζούμι Γιουμότο, στο βιβλίο του οποίου βασίστηκε η ταινία, η παραπάνω διαδικασία μεγαλώνει χρονικά και εκτείνεται από τα πλαίσια ενός κρεβατιού, παίρνοντας την μορφή ενός «ταξιδιού». Κάπως έτσι, ο Γιουσούκε της ιστορίας μας παραμένει στον κόσμο τρία χρόνια παραπάνω, ώστε να προετοιμάσει τον εαυτό του για τον αληθινό του θάνατο, τον θάνατο του πνεύματος.

Παρόλο που προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον η έμπνευση του Κουροσάουα για μια ταινία πάνω στη διαδικασία του mitoru και το βιβλίο του Γιουμότο, το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει να χάνει το παιχνίδι με τον χρόνο, ο οποίος και είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που καθορίζει όλες τις συντεταγμένες της ταινίας. Οι μακροσκελείς διάλογοι, οι στεγνές ερμηνείες, η έλλειψη φαντασίας συντελούν στο να μην μπορεί ο θεατής να κατανοήσει αυτή τη μυστικιστική διαδικασία, ειδικά όταν η κουλτούρα του απέχει αρκετά από το θέμα αυτό. Ο χρόνος μοιάζει να περνά αργά χωρίς ο θεατής να αποκομίζει κάποια εμπειρία, αφού κατά τη διάρκειά της είναι εύκολο για αυτόν να ξεχάσει το νόημα της ταινίας. Το μόνο που μπορεί να αισθανθεί, είναι το Ένα Κάποιο Βλέμμα του σκηνοθέτη πάνω στην ευαίσθητη χορδή που πάλλεται ανάμεσα στον θάνατο και τη ζωή, την ακόρεστη ανάγκη των ζωντανών να βρίσκονται σε επαφή με τους νεκρούς.

Βαθμολογία: (2/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Πόπη Παπαδοπούλου

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.