---

Marguerite et Julien (2015) - Γνωστό και ως: Marguerite & Julien
Εποχής | 105'
	Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Γαλλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (3.00/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Πρωτογνωρίσαμε τη Βαλερί Ντονζελί το 2009, όταν αποφάσισε να κάνει το μεγάλο πέρασμα από την ηθοποιία στη σκηνοθεσία με το παιχνιδιάρικο Ντάμα Κούπα. Δυο χρόνια μετά, μας παραδίδει το σπαρακτικό Πολεμώντας για τη Νίκη, με το οποίο κερδίζει κοινό και κριτικούς, διανύοντας παράλληλα μια ικανοποιητική φεστιβαλική πορεία. Ακολουθούν το μιούζικαλ Στα Χέρια σου και το μικρό δραματικό «Que d`Amour» για να βρεθούμε στο Marguerite et Julien, μια ιδιαίτερη ερωτική ιστορία ανάμεσα σε δυο αδέρφια, τη Μαργκερίτ και τον Ζιλιέν του τίτλου. Το φιλμ ξεκινάει δίνοντας μια αίσθηση παραμυθιού, μέσα από το πρίσμα μιας ιστορίας που αφηγείται μια δασκάλα στα παιδιά ενός οικοτροφείου. Κι ενώ η συγκεκριμένη ιστορία θα μπορούσε όντως να ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας, η είδηση ότι πρόκειται για αληθινό γεγονός ξαφνιάζει, όχι γιατί δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ, αλλά κυρίως για την επιλογή της σκηνοθέτιδας να την αποτυπώσει. Η υπόθεση, λοιπόν, βασίζεται σε αληθινά γεγονότα που συνέβησαν το 1603 κι ακολουθεί δυο αδέρφια που ερωτεύτηκαν από την παιδική τους ηλικία και βρέθηκαν στο στόχαστρο της κοινής γνώμης. Στην προσπάθειά τους να ζήσουν ελεύθεροι τον έρωτά τους, αναγκάζονται να φύγουν μακριά, κάτι που η κοινωνία δεν θα μπορούσε να επιτρέψει.

Η αθεράπευτα ρομαντική διάθεση της Ντονζελί για έρωτα και αδιέξοδες καταστάσεις είναι φανερή και σ` αυτή την ταινία, μόνο που η οποιαδήποτε διάθεση του θεατή να κατανοήσει - ας μη χρησιμοποιήσουμε το ρήμα «ταυτιστεί» - αυτό το προβληματικό από τη φύση του ρομάντζο, σαμποτάρεται από την πρώτου βαθμού συγγένεια των δυο ερωτευμένων. Με δεδομένη πλέον την πλήρη αποστασιοποίηση του θεατή, κι εφόσον αποδεχτούμε το άβολο θέμα της ταινίας, μπορούμε πλέον να επικεντρωθούμε στο πρωταγωνιστικό ζευγάρι. Ο Ζερεμί Εκλέμ, συνήθης ύποπτος σε ταινίες της Ντονζελί, και η Αναΐς Ντεμουστιέρ, η οποία μας φέρνει στον νου τη Βιρζινί Λεντογιέν, πείθουν όσο μπορούν ως ερωτευμένα αδέρφια, πλαισιωμένοι από μια παραγωγή κομμένη και ραμμένη στο σύμπαν της σκηνοθέτιδας. Η αισθητική δεν ήταν ποτέ πρόβλημα για την Ντονζελί που αυτή τη φορά μάλλον πέφτει θύμα της έμπνευσής της, καθώς διάλεξε για την ταινία της ένα θέμα ικανό να μπλοκάρει την πλειοψηφία των θεατών. Αξιοσημείωτο δε το γεγονός, ότι σε σημεία ξαφνιάζει με την επιλογή της να χρησιμοποιήσει εσκεμμένα σε μια ταινία εποχής, σύγχρονα μέσα, όπως πχ. ένα ελικόπτερο (!), στην προσπάθειά της να δώσει μια σουρεάλ διάσταση στο εγχείρημά της.

Ένα παραμύθι που τελικά δεν είναι και τόσο παραμύθι ή αν θέλετε μια ερωτική ιστορία που δεν είναι και τόσο ζηλευτή, η οποία στηρίζεται στην ανοχή του θεατή, εξαιτίας της φύσεως του θέματός της καθώς η αιμομιξία δεν ήταν ποτέ προσφιλής στο κοινό, ακόμα κι αν αποτελεί πραγματικό γεγονός ή ακόμα κι αν παρουσιαστεί με ελκυστικό τρόπο.

Βαθμολογία: (1.5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Νάνσυ Μιχαηλίδου

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.