---

The Tall Man (2012)
Τρόμου | 106' |
	Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (7.40/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Ο τρόμος παίρνει νέο σχήμα. - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Τρίτη 18 Σεπτέμβριου 2012

Το ορυχείο που συντηρούσε τους κατοίκους της κωμόπολης Cold Rock, έχει κλείσει εδώ και έξι χρόνια, οδηγώντας τους κατοίκους της στη φτώχεια. Τα πράγματα όμως χειροτερεύουν αισθητά, όταν τα παιδιά των κατοίκων αρχίζουν να εξαφανίζονται χωρίς ίχνη. Σιγά-σιγά αρχίζει να δημιουργείται ο μύθος του Tall Man, μιας μυστηριώδους και σκοτεινής οντότητας που κάποιοι κάτοικοι λένε ότι είδαν να τριγυρνά στην πόλη πριν από τις εξαφανίσεις.

Ομολογώ ότι επέλεξα να δω το «Tall Man» εξαιτίας του concept του, το οποίο μου θύμισε πολύ το PC game ονόματι «Slender» και τον internet-ικό μύθο του Slenderman. Τελικά, η ταινία δεν έχει να κάνει απολύτως τίποτα με τα παραπάνω και για μένα αποδείχθηκε μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς, μέχρι στιγμής.

Το όνομα του σκηνοθέτη Pascal Laugier, που μας έδωσε το πολύ hardcore Martyrs, αλλά και τα trailer του «Tall Man» σε προϊδεάζουν για μια ατμοσφαιρική και ίσως και αιματηρή ταινία τρόμου, τελικά όμως πρόκειται κυρίως για μια πολύ ατμοσφαιρική ταινία μυστηρίου και suspense με πολλές και συνεχείς ανατροπές. Κάθε φορά που νομίζεις πως έχεις καταλάβει τι παίζει και πού πάει η ιστορία, κάτι συμβαίνει και φέρνει τα πάνω κάτω, με αποτέλεσμα να σου κρατάει το ενδιαφέρον αλλά και τη προσοχή αμείωτα. Η πρώτη ώρα του «Tall Man» κινείται σε πραγματικά φρενήρεις ρυθμούς και σε κρατάει σε διαρκή εγρήγορση. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι περίπου μετά από μία ώρα, το μυστήριο του έργου έχει λυθεί σχεδόν εξ’ ολοκλήρου και κοιτάς το ρολόι σου και βλέπεις πως μένουν άλλα 40 λεπτά για να τελειώσει η ταινία. Στα τελευταία 40 λεπτά, λοιπόν, το «Tall Man» κάνει στροφή 180 μοιρών και μετατρέπεται σε δράμα. Οι φρενήρεις ρυθμοί της πρώτης ώρας πέφτουν πολύ απότομα και νιώθεις πως η ταινία έχει ξεμείνει τελείως από νεύρο και ενεργεία. Εντάξει, κάποιες σημαντικές αποκαλύψεις και το νόημα της ιστορίας βρίσκονται σε αυτά τα τελευταία 40 λεπτά, αλλά η αλλαγή τόνου και ρυθμού είναι παραπάνω από αισθητή. Άνετα θα μπορούσε να είχε κοπεί ένα δεκαλεπτάκι ώστε η μετάβαση από το ένα μέρος στο άλλο να είναι πιο ομαλή και τα δύο μέρη να δένουν καλύτερα μεταξύ τους.

Όσον αφορά το σενάριο και τη σκηνοθεσία του Pascal Laugier, πέρα από το πρόβλημα που ανέφερα παραπάνω, είναι πάρα πολύ καλά. Η ταινία, σε αντίθεση με άλλες του είδους, έχει κάτι να πει και άνετα προσφέρει τροφή για σκέψη και συζήτηση. Η σκηνοθεσία του Laugier είναι επίσης πολύ καλή και σε συνδυασμό με την εξαιρετική φωτογραφία, κάνουν κάθε πλάνο να ξεχειλίζει ατμόσφαιρα. Γενικά, οι τοποθεσίες του φιλμ διακατέχονται από έναν «βρώμικο» ρεαλισμό που βοηθάει να τις κάνει πιο τρομακτικές, αλλά και σου μεταφέρει πιο αποτελεσματικά την εγκατάλειψη της περιοχής και τη φτώχεια των κατοίκων της, παράγοντες που παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ιστορία. Γενικά, το look του «Tall Man» μού θύμισε έντονα αυτό του Winter`s Bone.

Οφείλω να ομολογήσω πριν κλείσω, πως με εξέπληξε πολύ ευχάριστα η Jessica Biel, καθώς για πρώτη φορά την είδα να μη παίζει τη «σκληρή γκόμενα» ή να παίζει σε ρόλο που το παίξιμο αναλάμβαναν τα κολλητά κι ενίοτε βρεγμένα μπλουζάκια της και μπορώ να πω πως τα πήγε πολύ καλά. Εντάξει, δε θα πάρει και Oscar, αλλά καταφέρνει και με το παραπάνω να στηρίξει μια ταινία που είναι τελείως διαφορετική από αυτές στις οποίες εμφανίζεται συνήθως.

Το «The Tall Man» είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα και ατμοσφαιρική ταινία μυστηρίου, που τουλάχιστον για τη πρώτη ώρα της θα σας κρατήσει καρφωμένους στην οθόνη με τις συνεχείς ανατροπές και τον γρήγορο ρυθμό της. Αν το δεύτερο μέρος της έδενε λίγο καλύτερα με το πρώτο, θα ήταν μία από τις καλύτερες ταινίες του είδους για φέτος.

Βαθμολογία: (3/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Θεόδωρος Μαρίνος

---

Πέμπτη 20 Σεπτέμβριου 2012

Η ταινία «The Dull Man» (όπως, δηλαδή, θα έπρεπε να λέγεται κανονικά) είναι creepy. Η αιώνια βλακεία ενός άρρωστου μυαλού η πρωταγωνίστρια. Μη πω τώρα τι έκανε αυτή στην ταινία και σας χαλάσω το τέλος (αν και αξίζει να το δεις ένα τέτοιο τέλος). Η ανατροπή είναι πάρα πολύ καλό στοιχείο όσον αφορά σε πλοκή και σενάριο μιας ταινίας. Αλλά να έχει και μια λογική κατακλείδα. Όχι να γίνεται η ανατροπή και από την αγωνία που σου ανεβάζει τα επίπεδα της λίμπιντο- κατά τρόπω, μη τα παρακάνουμε- να υπάρχει μια βλακώδης κατάληξη. Ή ο ποιητής ήθελε να μας δείξει κάτι το σεναριακά πρωτότυπο που θεωρεί cool ή απλά ήθελε να μας παραθέσει ένα πιθανό ψυχογράφημα (παθολογικό, αν μη τη άλλο). Και στις δύο περιπτώσεις, δεν απέφυγε να προκαλέσει το ξενέρωμα μου.

Σε γενικές γραμμές, η ταινία ήταν πολύ καλή από πολλές απόψεις. Οι ερμηνείες ανεκτότατες έως και πολύ καλές, με αυτές των Jessica Biel και Jodelle Ferland να κερδίζουν τις μεγαλύτερες εντυπώσεις (σκέψου πώς έπαιξαν οι άλλοι). Το σενάριο πολύ πρωτότυπο μπορώ να πω και η πλοκή πολύ αργή αν και όχι πολύ κουραστική (τουλάχιστον για εμένα που ανέχομαι τις αργές ταινίες, εσείς που δεν τις ανέχεστε να το έχετε στα υπόψη ότι θα κουραστείτε). Όχι κουραστική λόγω ενδιαφερόντων χαρακτήρων και εξελίξεων (και φυσικά απλοϊκής, σε γενικές γραμμές, σκηνοθεσίας). Το τέλος απογοητευτικό. Μηδέν μηνύματα κι αν όχι, ηλίθια και ανούσια. Όλως περιέργως η μουσική ήταν πολύ καλή. Ταινία με προοπτικές, αν διορθώνονταν κάποια εφικτά πράγματα.

Βαθμολογία: (2/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Φίλιππος Γαβριηλίδης

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.