• ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...

  • Αριθμός ταινιών: 22316
  • Αριθμός συν/τών: 759967
  • Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½ - οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½ οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½


- EοΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½, οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½:

Singer, Bryan



- οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½ οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½:

Bryan Jay Singer


- οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½: AοΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½
- HοΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½ οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½: 17 Σεπτεμβρίου 1965
- οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½ οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½: New York City, New York, USA
- οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½: 178 cm.



- οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½οΏ½:


Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου 2006
Η Αμερική καταλαβαίνεις ότι είναι η χώρα των ευκαιριών από κάτι τύπους σαν τον Singer, που παίρνουν με 10 χρόνια στο κουρμπέτι 200εκ. δολάρια για μια ιστορία που το θέμα της πιστευόταν ότι είχε κλείσει εδώ και πολλά χρόνια. Βέβαια όταν προτίθεσαι να νεκραναστήσεις τον Marlon Brando, να χρησιμοποιήσεις την ολοκαίνουργια τεχνολογία 3D Imax και κάμερα Genesis με φακούς Panavision που φέρνουν την ποιότητα των 70mm, η Warner θα ήταν τρελή να του κλείσει την πόρτα. Και εξάλλου η θεαματικά ανοδική καριέρα του Singer, παρείχε και την απαραίτητη εγγύηση.

Υιοθετημένος, gay, Εβραίος και ανεπίδεκτος μάθησης (δούλεψε σε 37 δουλειές πριν τη σκηνοθεσία…), ο Singer δεν είχε την πιο ήρεμη παιδική ηλικία. Παραδέχεται (τονίζει;) με κάθε ευκαιρία ότι πέρασε τα μικράτα του νιώθοντας μονίμως ως μειονότητα («I`m actually part of a number of minorities. I grew up being a horribly awkward kid. A terrible student»). Τις εμπειρίες του και τα απωθημένα του από τότε υποβάλλει έντεχνα στις ταινίες του, παρά το ότι αντικειμενικά αυτές δεν προσφέρονται. Η αναζήτηση του παρελθόντος του Wolverine, οι σχέσεις μεταξύ των μαθητών της σχολής του Xavier, αλλά και ο παραλληλισμός αυτού με τον Martin Luther King και του Magneto με τον Malcolm-X είναι παραδείγματα καθρεφτίσματος της ψυχοσύνθεσης του («It was a step beyond simple crime-solving, superhero action. It was much more socio-political, and in that way exposed more truth»).

Οι σπουδές του τού εξασφάλισαν γνωριμίες με τους έκτοτε στενούς συνεργάτες του Christopher McQuarrie (σενάριο) και John Ottman (μουσική). Μάλιστα ο πρώτος ήταν αυτός που τον έπεισε να γυρίσει το X-Men, αλλά και το μεγάλο μυαλό που κρυβόταν πίσω από το ανατρεπτικό σενάριο της πρώτης επιτυχίας του Singer, The Usual Suspects. Η ταινία του 1995 (τρίτη τη τάξει μετά το πειραματικό Lion’s Den και το Public Access), έρχεται απρόσμενα. Ο Singer καταφέρνει να αναμείξει το νεο-νουάρ με το κωμικό στοιχείο προσθέτοντας το τότε άγνωστο στοιχείο των αλλεπάλληλων σεναριακών ανατροπών, σε ένα μίγμα ευφυέστατου αστυνομικού κυνηγητού επανδρωμένο από τους –μεταξύ άλλων- Benicio Del Toro και Kevin Spacey. Η ταινία έφυγε από την τελετή των Όσκαρ με ένα αγαλματάκι δεύτερου αντρικού ρόλου για τον Spacey και με ένα ακόμη για καλύτερο πρωτότυπο σενάριο.



Όταν το ανακατεμένο σενάριο των X-Men έφτασε στα χέρια του, ο Singer δεν είχε ασχοληθεί ποτέ με sci-fi. Ανέκαθεν όμως ήθελε, και με λίγη πίεση από τον κύκλο αποφάσισε να δώσει ψηφιακή σάρκα και οστά σε ένα από τα κλασσικότερα κόμικ. Το αποτέλεσμα βγήκε ικανοποιητικό για τους περισσότερους, όμως ο Singer ήξερε ότι μπορεί να παραγάγει κάτι ακόμη καλύτερο και έτσι τρία χρόνια μετά γυρίζει το X-Men 2, που ξεπερνά σε όλα τα επίπεδα το προηγούμενο επεισόδιο. Για τον μάγο των κόμικ η πορεία του δεν σταματά εκεί. Θα γύριζε και το τρίτο επεισόδιο των μεταλλαγμένων, αν δεν αναλάμβανε να γυρίσει το Superman Returns, το οποίο για περισσότερα από δέκα χρόνια πηγαινοερχόταν ανάμεσα σε studio και σκηνοθέτες. H 20th Century Fox όμως αποφάσισε να μην τον περιμένει. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε τελικά ο Brett Ratner στερημένος σχεδόν απ’ όλο το production cast των προηγούμενων X-Men (τους πήρε σύσσωμους ο Singer). Ο Ratner ήταν αντίστοιχα και αρχικός σκηνοθέτης του Superman, αλλά εγκατέλειψε το project λόγω διαφωνιών (αλλαξοκ..λιές στο Hollywood).

Ο νέος Superman είναι μεγάλο γεγονός. Όπως τονίζει ο Singer ήθελε να δει πως μια επική ταινία γυρισμένη το 70 και 80 θα έδειχνε με τις νέες δυνατότητες γραφικών (προσθέτοντας βέβαια και λίγο περισσότερο ρομάντζο –τόσο απαραίτητο στις σύγχρονες ταινίες «In the end, the goal for me personally was to make an emotional film»). Εκμεταλλεύτηκε το CGI στο έπακρο όχι τόσο γιατί είναι φαν της χρήσης ψηφιακής τεχνολογίας στις ταινίες, αλλά γιατί έπρεπε να φέρει κάτι καινούργιο στην ταινία («We have the technology; we can rebuild your sky. But I fight that every day. We try not to tamper too much with reality. [Superman], it’s powerful stuff; you’re dealing with almost 70 years of history in comic books and TV shows and movies»). Ανεξάρτητα από την απογοήτευση μερικών σκληροπυρηνικών φανατικών –αυτοί άλλωστε πάντα θα υπάρχουν- η ταινία στάθηκε με αξιοπρέπεια και δικαίωσε και πάλι τον Singer ως τον βασικότερο σύγχρονο εκπρόσωπο μεταφοράς κόμικ στη μεγάλη οθόνη.

Με βάση αυτές τις εξελίξεις η Warner συμφώνησε με τον Singer για την παραγωγή εν έτει 2009 και του Untitled Superman Returns Sequel. Ο Singer, πιστός στις συνεργασίες του, θα επιστρατεύσει τον ίδιο σεναριογράφο, ενώ θα κρατά ξανά και τη θέση του παραγωγού.

Κωνσταντίνος Στυλιανού (Who is who)


 
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.