Είναι από τις πιο ακραίες ταινίες τρόμου, με θέμα διαστροφικό πορνό. Σίγουρα όλοι το έχουν ακουστά γιατί απαγορεύτηκε σε κάμποσες χώρες, θυμάμαι υπήρξαν και άρθρα σε εφημερίδες (πρωτοσέλιδο στην Espresso). Όσοι δε το έχουν δει, προειδοποιώ αν δεν έχετε γερό στομάχι καλύτερα προτιμήστε κάτι άλλο.

Η ιστορία ξεκινά με το γιό του πρωταγωνιστή να βλέπει...

Συζήτηση και κριτική του A Serbian Film στο cinemaclub.gr

Το κάθε αρνητικό σχόλιο που δέχεται η ταινία, είναι μία νίκη του σκηνοθέτη. Ήξερε πολύ καλά τι έκανε. Και το πέτυχε. Ξεκάθαρα ήθελε να προκαλέσει, όμως ξεπερνά κάποια όρια, φρονώ (ποιος είμαι όμως εγώ που θα τα θέσω;)

Το 1975, ίσως λέγανε τα ίδια για το 120 Μέρες Σοδομισμού, και σήμερα θεωρείται κλασική. Πάντως, αναλογικά με την περίοδο κυκλοφορίας τους, το A Serbian Film, δεν ξεπερνά σε "προκλητικότητα" το έργο του Παζολίνι...

Μόνο η ιστορία θα το κρίνει το παραπάνω έργο, εμείς ίσως δεν είμαστε έτοιμοι, ή ίσως απλά είναι μία αποτυχημένη μα...κία... Όλα πιθανά. Εγώ, κρατάω μόνο ότι με έβαλε στην παραπάνω σκέψη.

Όμως η ταινία θα κριθεί στο σήμερα, αναγκαστικά. Και εν συντομία, η ταινία δε μου άρεσε. (Έτσι απλά και περιεκτικά)

4/10

Θα πρέπει κάποιοι επιτέλους να σταματήσουν να μπερδεύουν την τσόντα με την τέχνη. Πως μπορείς να περιμένεις κάτι ουσιώδες από μια ταινία η οποία ξεκινάει με ένα παιδί (κάτω από 8 χρονών) να βλέπει ένα από τα πορνό που έχει γυρίσει ο πατέρας του και να εξηγεί στους γονείς του τι νιώθει. Στη συνέχεια ο συνταξιοδοτημένος πατέρας να δέχεται να παίξει σε μία τελευταία τσόντα για οικονομικούς λόγους, ενός σκηνοθέτη ο οποίος θέλει να δημιουργήσει ένα καινούριο είδος κινηματογραφικού πορνό, στο οποίο όταν γεννιέται ένα μωρό να το ξεγεννάει ο πορνοστάρ και να κάνει sex με αυτό κατευθείαν, εξου και η φράση στην ταινία "new-porn" (αντί για newborn) και η ταινία να καταλήγει στο να κάνει σεξ ο πατέρας με το παιδί του (αγόρι κιόλας) και να αρχίζει το splatter επειδή δεν το είχε καταλάβει.
Ντροπή και αίσχος σε όλους όσους συμμετείχαν σε αυτή την ουτοπία και ακόμη χειρότερα, σε αυτούς που άρεσε αυτό το τερατούργημα. Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική κατάσταση στη Σερβία, δεν δικαιολογεί τις αρρωστημένες σκηνές της ταινίας και σίγουρα κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα ήθελε να του περάσουν έστω και 0,1% ενός μηνύματος μέσα από τέτοιες ελεεινές σκηνές αρρωστημένου μυαλού.
Το κατατάσω στα χειρότερα σκουπίδια όλων των εποχών, μαζί με το τραγικό Dogtooth.

Βαθμολογία: 0/10 (θα έβαζα -10 αν ήταν δυνατόν, αλλά οι μαθηματικοί νόμοι δεν μας το επιτρέπουν)

Ταινία για όλη την οικογένεια με ένα όμορφο happy end...

πέρα από τη πλάκα η αρρώστια σ` αυτή τη ταινία ξεπερνάει κάθε όριο.. μένεις πραγματικά μ*λάκας όταν την δεις. Αν τη συγκρίνω με άλλες αρρωστημένες οπτικά ταινίες η συγκεκριμένη διαθέτει και σενάριο, έχει δηλαδή μια ικανοποιητική πλοκή που την κάνει ένα ιδιαίτερο φιλμ τρόμου.. από τα δυνατότερα των τελευταίων ετών... 8/10

ο Κυνόδοντας είναι μια χαρά ταινία... πολύ μπροστά.

Ενδιαφέρουσα κριτική αλλά νομίζω παραλείπεις να αναφέρεις τον παραλληλισμό που κάνει ο σκηνοθέτης για την πολιτική κατάσταση στην Σερβία, δικαιολογώντας έτσι εν μέρη τις ακραίες σκηνές.Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι η περίφημη τελευταία σκηνή, απεικονίζει τον τρόπο με τον οποίο γεννιέται και μεγαλώνει ένα παιδί στην Σερβία και τη μεταχείριση που έχει από την κυβέρνηση εκεί.Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η ταινία επιτίθεται στο μυαλό του θεατή,είναι πέρα από ακραία, αλλά σίγουρα δεν μπορούμε

Αυτό ισχύει. Η πολιτική κατάσταση στη Σερβία είναι αυτή που θα επέτρεπε την εκπόνηση καταστάσεων όπως αυτή του θέματος που πραγματεύεται η ταινία.