---

Δευ 26 Αυγ 2002

Strangers on a Train

Ενας εναλλακτικός ορισμός της έννοιας του «χαμένου χρόνου»: Να προσπαθείς να βρεις ποια είναι η καλύτερη ταινία του master of suspence, Alfred Hitchcock.Φυσικά ο καθένας έχει το προσωπικό του top αλλά είναι πραγματικά αδικία να χαρακτηρίσει μία ως αριστούργημα-και τις άλλες ως κάτι ελάχιστα κατώτερο.

Το Strangers on a Train, γυρισμένο το 1951,ανάμεσα στα «Stage Fright» (1949) και «Ι confess» (1953) έχει εντυπωσιακά διαπιστευτήρια. Όχι μόνο είναι βασισμένο σε μυθιστόρημα της Patricia Highsmith (The talented Mr. Ripley), αλλά για το σενάριο δούλεψε ο μεγάλος συγγραφέας μυστηρίου Raymond Chandler (ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε το «The Big Sleep»).Η υπόθεση θυμίζει αρκετά ένα από τα κλασσικά μοτίβα του Alfred Hitchcock : Ένας αθώος άνθρωπος που άθελά του βρίσκεται μπλεγμένος σε μια ιστορία μυστηρίου/εγκλήματος (πχ Νοrth by Northwest).

Ο φημισμένος τενίστας Guy Haines (Farley Granger) συναντάει στο τρένο για την Ουάσινγκτον έναν μυστηριώδη τύπο, τον Bruno Anthony (Robert Walker) ο οποίος χωρίς πολλούς ενδοιασμούς και αφού ξέρει το προσωπικό πρόβλημα που ταλαιπωρεί τον Haines - θέλει να παντρευτεί την νεαρή Ann Morton (Ruth Roman) αλλά η νυν σύζυγος του δεν του δίνει διαζύγιο-του προτείνει το σχέδιο του:Να ανταλλάξουν φόνους. Ο Anthony θα σκοτώσει την σύζυγο του Haines, Miriam (Laura Elliott) και ο Haines με τη σειρά του θα σκοτώσει τον πατέρα του. Δύο φόνοι-με τους ανθρώπους που ωφελούνται απ το καθένα να είναι μακριά από τον τόπο του εγκληματος. Ο Haines αρνείται να ακολουθήσεi το σχέδιο - αλλά η ζωή του θα γίνει κόλαση όταν ο Anthony από μόνος του θα ακολουθήσει το δικό του μέρος της συμφωνίας και θα εμφανιστεί στον Haines απαιτώντας το ίδιο και απ την πλευρά του.

Μπορεί από την ταινία αυτή να αναδείχθηκε ο Farley Granger (ο οποίος επιλέχθηκε για το ρόλο όταν η πρώτη επιλογή, ο William Holden δεν δέχθηκε) αλλά όλα τα λεφτά είναι η ανισόρροπη και άκρως απειλητική παρουσία του Robert Walker. Απόλυτα πειστικός στο ρόλο του, χωρίς ποτέ να χάνει την ψυχραιμία του (όπως οι μοντέρνοι κακοί) και με αμφιλεγόμενη παρουσία (ένας όχι και τόσο macho δολοφόνος) είναι η κινητήρια δύναμη του φιλμ-με την άλλη να είναι ο Hitchcock. Άψογες σκηνές που πλέον έχουν γίνει κλασσικές (η παρακολούθηση και ο στραγγαλισμός της Miriam που φαίνεται μέσα από τα πεσμένα γυαλιά της, το κοινό που ακολουθεί με το βλέμμα το μπαλάκι του τένις ενώ μόνο ο Anthony είναι καρφωμένος στον Haines, η νυχτερινή επίσκεψη του Haines στο σπίτι του Anthony) και με την τελική σκηνή του λούνα παρκ να είναι τέλεια-μην ξεχνάτε, μιλάμε για το 1951.Ο Haines είναι αρκετά μαζεμένος ώστε να καταλαβαίνουμε γιατί δεν θέλει να μπλεχτεί στα εγκλήματα ενώ ο Anthony φαίνεται αρκετά τρελός ώστε να μη σκοτώνει μόνο από συμφέρον αλλά και για μια δική του προσωπική διεστραμμένη ευχαρίστηση(προσέξτε το μάθημα «τέλειου φόνου» που κάνει στις δυο ηλικιωμένες κυρίες).Η απαραίτητη γυναικεία εξυπνάδα που θα επισπεύσει τις εξελίξεις βρίσκεται στο πρόσωπο της Ruth Roman (όχι, αυτή τη φορά δεν πρόκειται για μια τυπική Χιτσκοκική ψυχρή ξανθιά) ενώ να σημειωθεί η παρουσία στο καστ της Patricia Hitchcock, της μοναδικής κόρης του Hitchcock,στο ρόλο της μητέρας της Ann.Ο Alfredεμφανίζεται στο συνηθισμένο του cameo-δε γίνεται να σας ξεφύγει!

Το Strangers on a Train, με σωστές δόσεις έντασης και μυστήριου είναι ένα αριστουργηματικό θρίλερ από το μάστερ του είδους-και από τα αγαπημένα των οπαδών του..Must see.

EXTRAS: Oι εκδόσεις σε DVD αυτών των παλιών αριστουργημάτων αντιμετωπίζουν ένα συγκεκριμένο πρόβλημα. Με δε δεδομένο ότι οι συντελεστές των ταινιών δεν υπάρχουν πια δεν είναι δυνατή η ύπαρξη κάποιου είδους commentary-οπότε η διάρκεια των extras μειώνεται δραματικά. Στο DVD του Strangers on a Train βρίσκουμε ένα σύντομο-βουβό-φιλμάκι με τον Hitchcock να έχει συνομιλιες μπροστα σε ένα τρένο, τρέιλερ της ταινίας (εξαιρετικο, μιας και είναι ενδεικτικό της εποχής της ταινίας, δυναμικό και πομπώδες –«You ;ll never talk again to a ….STRANGER ON A TRAIN!!» - και cast and crew. Στα συν της έκδοσης που παρακολούθησα το διαφορετικό φινάλε, με τον Haines να βρίσκεται με την Αnn σε ένα τρένο και ένας ηλικιωμένος κύριος να του απευθύνει την ίδια ατάκα με την οποία τον είχε πλησιάσει ο Anthony («Aren’t you Guy Haines?»)-και ο Hanes για καλό και για κακό να αλλάζει αμέσως βαγόνι. Λίγα extras αλλά θα αποζημιωθείτε από την καλή ποιότητα εικόνας και από το ότι θα έχετε ένα all time classic στην προσωπική σας συλλογή.

---