---

Παρ 03 Νοε 2006

ΦΩΝΑΞΤΕ ΤΟΥΣ X-MEN!

Κι ύστερα οι αρμόδιοι κάθονται και σπάνε τα κεφάλια τους για το πώς θα καταπολεμηθεί η γηπεδική βία, έχοντας μάλιστα να αντιμετωπίσουν και την ερχόμενη Κυριακή την Μητέρα των μαχών, που είναι πολύ πιθανό να συμβούν τα χειρότερα από όσα είδαν τα μάτια μας τις προηγούμενες αγωνιστικές. Φωνάζεις έναν Μαγκνέτο κι έναν Ξαβιέ και τους βάζεις να ελέγχουν την κατάσταση με τις πνευματικές τους δυνάμεις από ψηλά, τοποθετείς σε διάσπαρτα σημεία της κερκίδας Τζιν Γκρέι και Ρογκ, ώστε αν συμβεί κάτι με ένα ακούμπημα οι ταραξίες να εξαϋλώνονται, βάζεις Γούλβεριν, Σάικλοπς για σωματικό έλεγχο στις θύρες και Έιντζελ να πετάει πάνω από τον αγωνιστικό χώρο για επιτήρηση, ενώ με κίνηση ματ δίνεις στην Μυστίκ μορφή Τσουκαλά να περιφέρεται στο ταρτάν με το έμβλημα της ειρήνης ανά χείρας και καθάρισες. Αν μάλιστα καταφέρεις και παγώσεις ελαφρώς την ατμόσφαιρα με μια ανάσα του Άισμαν, κάνοντας τους παίκτες να τρέξουν παραπάνω, τότε μπορεί και το θέαμα να είναι και λίγο πιο ενδιαφέρον!

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

X-MEN III THE LAST STAND

25 λέξεις – Το μαντάτο της ανακάλυψης του ορού που επαναφέρει τους μεταλλαγμένους στην φυσιολογική τους κατάσταση, εξαφανίζοντας τις υπερφυσικές τους δυνάμεις, έπεσε σαν καταπέλτης στις τάξεις των X-Men, από την στιγμή που οι περισσότεροι έχουν συνηθίσει πλέον στην ιδέα της διαφορετικότητας τους. Παρόλα αυτά τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα προετοιμάζονται σθεναρά για την υπέρτατη μάχη, που πρόκειται να κρίνει το ποια από τις δύο πλευρές πρόκειται να υπερισχύσει.

Στο Ράφι – Η απώλεια της Τζιν Γκρέι, που για τους λιγότερο φανατικούς θα πρέπει να θυμίσω πως θυσιάστηκε στο προηγούμενο μέρος της σειράς, έχει πέσει βαριά στις τάξεις της σχολής του Καθηγητή Τσαρλς Ξαβιέ. Όχι μόνο γιατί έχουν χάσει μια στενή φίλη, αλλά γιατί τόσο ο Σάικλοπς όσο και ο Γούλβεριν είχαν δημιουργήσει μια ξεχωριστή σχέση μαζί της. Ευαισθησίες και αδυναμίες που γνωρίζει πολύ καλά η πλευρά του Μαγκνέτο, που είναι έτοιμος να τις εκμεταλλευτεί, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που έχει στην διάθεση του για να επιτύχει την τελική επικράτηση. Αυτό είναι και το αρχικό μοτίβο που κινείται το τρίτο επεισόδιο του κινηματογραφικού σίριαλ των X-Men, της κατά γενική ομολογία καλύτερης μεταφοράς κόμικ στην μεγάλη οθόνη, που υπόσχεται μεγάλες συγκινήσεις κι εδώ και σε μεγάλο μέρος τις κάνεις πραγματικότητα.

Αν και αρχικά είχα νιώσει μια μικρή έκπληξη από την επιλογή του Brett Ratner σαν σκηνοθέτη διαδόχου του Bryan Singer, που μας εγκατέλειψε για να πάρει μεταγραφή για το αντίπαλον δέος, την DC Comics και τον Superman Returns, εντούτοις θα πρέπει να ομολογήσω πως δεν τα πήγε και άσχημα, τουλάχιστον στον τομέα της έντασης, της δράσης και της περιπέτειας. Από τις πρώτες στιγμές της η ταινία κινείται σε ταχύτατους ρυθμούς, που όπως πάντα - όπως συμβαίνει και στις πολύχρωμες σελίδες της Marvel – διακόπτονται από το πιο ήρεμο κομμάτι, το διαλεκτικό, για να επανέλθει η δράση δριμύτερη, μέχρι να φτάσουμε στο φινάλε, όπου η αδρεναλίνη απογειώνεται.

Και νέες φάτσες προστίθενται δίπλα στις παλιές, αφού μαθαίνουμε για τον φτερωτό Έιντζελ, τον Μπιστ, τον θηριώδη Juggemaut και τον τιτάνα Κολοσσό, που δίνουν τον δικό τους τόνο, με τις δυνάμεις τους στην μεγάλη κόντρα. Φυσικά της κατάστασης υπερισχύουν οι γνώριμοι μας από το παρελθόν Γούλβεριν (Hugh Jackman), Στορμ (Halle Berry), Ρογκ (Anna Paquin), Σάικλοπς (James Marsden) που έχουν ταχτεί στο πλευρό του καθηγητή Ξαβιέ, τον οποίο για ακόμη μια φορά υποδύεται ο Patrick Stewart. Από την άλλη μεριά, των εκείνων που δεν επιθυμούν την διατήρηση της ειρήνης στις τάξεις των Mutants, την σημαία ως συνήθως ψηλά κρατεί ο Μαγκνέτο (Sir Ian McKellen) έχοντας στο πλάι του δυναμικό υπασπιστή την πολυμορφική Μυστίκ (Rebecca Romijn). Τέλος θα ήθελα να κάνω ειδική αναφορά στο βασικό πρόσωπο της ιστορίας την Τζιν Γκρέι, στην οποία χαρίζει την μορφή της ξανά η Famke Janssen, που σε εξαίρεση με τους υπόλοιπους ηθοποιούς που συμμετέχουν στο πρότζεκτ, τείνει να τυποποιηθεί με τον ρόλο της, ίσως και γι αυτό να κερδίζει σε κάθε ταινία, πολύ περισσότερα λεπτά συμμετοχής.

Disc – Η έννοια απίθανο είναι πολύ λίγη για να περιγράψει κανείς το πώς αισθάνεται από την στιγμή που θα εισάγει στο συρταράκι της συσκευής του το DVD. Και μιλάμε απλώς για την προς ενοικίαση εκδοχή της κυκλοφορίας της Odeon, Που προηγείται χρονικά από εκείνη προς πώληση, την Collector’s Edition, που θα ακολουθήσει συνοδευόμενη από έναν επιπλέον δίσκο ακόμη. Από πού να ξεκινήσει κανείς την αναφορά του στον δίσκο εισαγωγής της Fox, που για μια ακόμη φορά διανέμει η Odeon? Καταρχήν από το βασικό μενού του δίσκου, που είναι απίστευτα δημιουργικό θέτοντας σαν βάση το ιδιόμορφο κύτταρο που αποτελεί το στοιχείο που κάνει τους X-Men να ξεχωρίζουν. Μέσω αυτού οδηγούμαστε στις επιμέρους επιλογές, δηλαδή το κυρίως θέμα, την ταινία δηλαδή και τα πάμπολλα πρόσθετα.

Εκείνο το στοιχείο της αναπαραγωγής που κυριολεκτικά με άφησε με ανοικτό το στόμα όση ώρα παρακολουθούσα τις περιπέτειες των μεταλλαγμένων στο home cinema πανί, ήταν φυσικά η ηχητική απόδοση του, που κυριολεκτικά εντυπωσιάζει με την πληρότητα της. Οι δυνατότητες επιλογής ήχου είναι δύο, από τις οποίες όποια και να επιλέξετε, είτε 6.1 DTS-ES, είτε 5.1 Dolby Digital EX, είναι σίγουρο πως θα ενθουσιαστείτε. Και αυτό διότι με την προσθήκη του επιπλέον κεντρικού πίσω καναλιού, ο χώρος γεμίζει σε τέτοιο βαθμό, που νομίζει κανείς πως βρίσκεται μέσα στο επίκεντρο των εξελίξεων, ειδικά στις δύο σκηνές μεγάλης έντασης, στην αρχή και στο τέλος του φιλμ. Είχα πολύ καιρό να δω τόσο καλή συνεργασία των περιφερειακών ηχείων με τα κύρια, ενώ και το υπογούφερ δεν σταμάτησε στιγμή να εκτοξεύει στον χώρο συχνότητες που απογείωναν την κινηματογραφική απόλαυση. Αναμφίβολα δίσκος αναφοράς σε ότι αφορά τον ήχο.

Στην εικόνα, υπάρχουν μερικές ζημιές που προκαλεί η συμπίεση, ιδίως σε σημεία που κανείς θα περίμενε πως δεν θα δημιουργούσαν πρόβλημα, όταν η οξύτητα ανάμεσα στο νίκελ και το σκούρο μπλε δεν αποδίδει το απαιτούμενο κοντράστ. Μιλώ πάντοτε σε σύγκριση με τις δύο προϋπάρχουσες ταινίες των X-Men που επίσης κινούνταν στο ίδιο μήκος κύματος από πλευρά ποιότητας. Πάντως τα χρώματα αποδίδονται με πλήρη λεπτομέρεια και σε κανένα σημείο του φιλμ δεν υπήρξαν τεχνικές ατέλειες, στίγματα και γρατσουνιές. Στα πρόσθετα υπάρχει πληθώρα υλικού για μελέτη, κάνοντας αρχή από τους δύο παράλληλους σχολιασμούς έναν από τον Ratner με την συνοδεία των σεναριογράφων του και έναν από τους παραγωγούς. Ο πρώτος είναι αναμφίβολα πολύ πιο ενδιαφέροντας αφού γίνεται και μια ειδική ανάλυση στον τρόπο φιλμαρίσματος των δύσκολων σκηνών.

Στο τμήμα με τις κομμένες σκηνές, υπάρχουν πέντε συν μία alternative, σε πλήρη ανάπτυξη εικόνας και ήχου και συνοδευόμενες από τον σχολιασμό του σκηνοθέτη. Τρέιλερ και inside look τέλος κλείνουν τα περιεχόμενα του πρώτου δίσκου που ήδη μπορείτε να βρείτε στα βίντεο κλαμπς προς ενοικίαση. Στο δεύτερο δισκάκι που θα μας κτυπήσει την πόρτα εντός ολίγου – μόνο προς αγορά – θα βρείτε έξτρας διάρκειας μεγαλύτερης των τριών ωρών, με αμέτρητες φωτογραφίες των ηρώων, πλάνα από τα γυρίσματα, το ημερολόγιο του Ratner και με πιο ενδιαφέρουσες στιγμές τα δύο κλιπς Evolution Of A Trilogy και `X-Men: The Excitement Continues, που συνδέουν τα δύο προηγούμενα επεισόδια με το καινούργιο. Αναμφισβήτητα για όσους έχουν ήδη στην κατοχή τους τα δύο πρώτα DVD των μεταλλαγμένων το τρίτο αποτελεί βασική προσθήκη στην δισκοθήκη τους.

Μμμμ… - Σίγουρα το τρίτο μέρος των X, δεν κινείται σε ποιοτικά επίπεδα του πρώτου ή έστω του δεύτερου μέρους της μέχρι στιγμής τριλογίας. Σε κάθε περίπτωση όμως κάνει ένα σωστό βήμα στην απόδοση του καρτούν, προσθέτοντας νέους ήρωες, αφαιρώντας παλιούς και εξελίσσοντας την ιστορία με τρόπο που να εξάπτει το ενδιαφέρον και όχι κινούμενο σε μονοπάτια μονοτονίας κι επανάληψης. Πρόταση αγοράς!

ΕΙΚΟΝΑ – (8/10) ΗΧΟΣ – (10/10) EXTRAS – (8/10) Χ-ΜΕΝ ΙΙΙ THE LAST STAND – (6/10)

ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΚΟΜΗ

LE TIGRE ET LA NEVE – Ο ΤΙΓΡΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΙΟΝΙ

25 λέξεις – Για τον Ατίλιο Ντε Τζιοβάνι, έναν πολυλογά καθηγητή ποίησης τίποτα δεν είναι σημαντικότερο στην ζωή του από την όμορφη Βιτόρια, με την οποία είναι βαθύτατα ερωτευμένος σε τέτοιο βαθμό που την ονειρεύεται κάθε βράδυ στον ύπνο του. Μπορεί να κάνει τα πάντα για εκείνη. Ακόμη και να ταξιδέψει στην μακρινή Βαγδάτη που βρίσκεται σε καθεστώς πολέμου, προκειμένου να την γιατρέψει από το κώμα – εξαιτίας βομβαρδισμού – που έχει πέσει.

Στο Ράφι – Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως η πορεία του Roberto Benigni στα κινηματογραφικά δρώμενα ξεκίνησε μια ωραία πρωία με La vita e bella, το φιλμ δηλαδή που του χάρισε δόξα, τιμή και μερικά αγαλματάκια Όσκαρς για να επιδεικνύει στα εγγόνια του. Ο υπερκινητικότατος Ιταλιάνος όμως έχει να επιδείξει μια αξιοζήλευτη καριέρα που ξεκινά πολύ πιο πριν εκείνος αρχίσει να χοροπηδάει από χαρά μέσα στο κατάμεστο Auditorium του LA, εξαιτίας της βράβευσης του ως ενός εκ των κορυφαίων ερμηνευτών του κόσμου. Δεν χρειαζόταν κάτι τέτοιο ο Benigni για μετάλλιο, ούτε εμείς σαν κοινό για να αντιληφθούμε το μέγεθος της αξίας του. Έκτοτε αυτό που τον διακατέχει, και δημιουργικά και ερμηνευτικά, είναι το πως θα καταφέρει να ξεπεράσει τον πήχη που σαν κινηματογραφική Isinbayeva τοποθέτησε όσο το δυνατόν ψηλότερα θα μπορούσε να πάει.

Φυσικά το πρώτο μετά του σούπερ χιτ βήμα, ήταν το λιγότερο επιπόλαιο και τον οδήγησε σχεδόν στην καταστροφή, αφού η σύγχρονη εκδοχή του Pinocchio, με ζωντανούς χαρακτήρες, δεν είχε τίποτα απολύτως να προσφέρει καλλιτεχνικά. Ο συμπαθής Roberto το σκέφτηκε, το ζύγισε και είπε να προσεγγίσει τον γνωστό του κωμικό χαρακτήρα – μην περιμένετε κάτι διαφορετικό, ο Benigni έχει γίνει τόσο κοινότυπος σαν χαρακτήρας που δεν κρύβει απολύτως καμία έκπληξη στην θωριά του, όσο ας πούμε ο Mr Bean – βάζοντας στο φόντο της ιστορίας του έναν ακόμη πόλεμο. Και διάλεξε και την πιο πρόσφατη εκδοχή της παράνοιας, αυτή που εκτυλίσσεται στην Μέση Ανατολή, όπου Ιρακινοί και Αμερικάνοι, αλληλοεξοντώνονται για το ποιος θα επικρατήσει στην καρέκλα του μαζωχτή των κερδών της παγκόσμιας αγοράς του πετρελαίου.

Οι ιδέες δεν είναι κακές, όπως άλλωστε και οι ερμηνείες όλων όσων συμμετέχουν. Αν μάλιστα τις βάζαμε και πάνω σε ένα θεατρικό σανίδι θα ήταν ακόμη πιο επιτυχημένη η φόρμα, αφού τα πλάνα που τράβηξε η κάμερα σε εξωτερικούς χώρους, είναι υπερβολικά λίγα, ελάχιστα, μόνον όσα γυροφέρνουν σε έναν χωματόδρομο που θα μπορούσε να υπάρχει οπουδήποτε στον κόσμο. Ο Benigni πιο ώριμος από το παρελθόν κρατά με αξιοπρέπεια τον ρόλο του πεισματάρη Ατίλιο, του λείπει όμως το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Ανά πάσα στιγμή ότι και να κάνει, ο έμπειρος στις γκριμάτσες, στις ατάκες και στις κινήσεις του θεατής το έχει προβλέψει μερικά δευτερόλεπτα πριν, με συνέπεια όταν εκείνος το πράττει να έχει ήδη θεωρηθεί το αστείο ξεπερασμένο. Ίσως σε αυτό το στοιχείο να μην παίρνει βοήθειες από την Nicoletta Braschi που για ακόμη μια φορά συνυπάρχει δίπλα του, εδώ όμως εξαντλώντας το μισό φιλμ κοιμώμενη, αλλά ούτε και από τον Jean Reno που κοντεύει να συμπληρώσει σχεδόν δεκάδα συνεχόμενων φιλμς με αδιάφορα ερμηνευτικά αποτελέσματα.

Disc – Το δισκάκι από την Odeon, ούτε κρύο προξενεί στον θεατή, ούτε όμως και ζέστη με την ποιότητα των τεχνικών του στοιχείων. Πιάνοντας στα χέρια μου το πακέτο, με το εξώφυλλο να παραπέμπει σε παραμύθια του τύπου Χίλιες και Μια Νύχτες, δεν μπορώ να πω πως εντυπωσιάστηκα από την πρωτοτυπία, όπως το ίδιο – για να μην πω χειρότερο - συναίσθημα ένιωσα μόλις τοποθέτησα το δισκάκι στο Player. Κατόπιν τριών πληροφοριακών trailers που παρακολούθησα (Babel, Fearless και A Prairie Home Companion) έφτασα στο μενού, που απεικονίζει την παραμυθένια πόλη της Ανατολής, χιονισμένη με το ζευγάρι που μας απασχολεί στο σενάριο σε ερωτικό εναγκαλισμό υπό τους ήχους της μουσικής του Nicola Piovani. Οι ενδιαφέρουσες επιλογές μου μόλις δύο – ταινία και extras – οπότε είπα να ξεκινήσω πρώτα από τα πρόσθετα για να πληροφορηθώ κάτι παραπάνω για την ταινία.

Λίγα πράγματα, πολύ λίγα είναι το τελικό συμπέρασμα. Και αυτό διότι μερικές ολιγόλεπτες συνεντεύξεις από τους πρωταγωνιστές και τον περίφημο Dale Dye (στρατιωτικό σύμβουλο των μισών μιλιταριστικών αμερικάνικων ταινιών και για όσους δεν θυμούνται και συγγραφέα του Platoon) δεν εξάπτουν το ενδιαφέρον. Σημαντικότερο σημεία φυσικά ο μονόλογος του Benigni, που είναι απολαυστικός και θα πρότεινα να τον παρακολουθήσετε δίχως φωνή και υπότιτλους για να διαπιστώσετε πόσες κινήσεις με τα χέρια, μπορεί να κάνει μέσα σε ένα λεπτό. Τέλος υπάρχουν ακόμη τρεις κομμένες στο τελικό μοντάζ σκηνές που δεν πρόσθεσαν κάτι σημαντικό στην εξέλιξη του φιλμ. Η ταινία προσφέρεται οπτικά σε κάδρο 1.77/1, μια υπερβολικά ιδιόμορφη επιλογή, που ελάχιστα απέχει από το 4/3 και που κόβει πολλά από τα στοιχεία της ταινίας, ειδικά όταν εκτυλίσσεται μέσα στο υπόγειο ιατρείο της Βαγδάτης, όπου κάθε στοιχείο του φόντου έχει την δική του σημασία. Ειδικά στις πιο υποφωτισμένες σκηνές, παρατηρείται το φαινόμενο του Pixelation, απόρροια του μέτριου τράνσφερ από το πρωτότυπο. Ηχητικά δεν θα έλεγα πως είχαμε κάτι το εντυπωσιακό να πάρουμε από την μπάντα Dolby Digital 5.1, αφού σχεδόν τα πάντα εξαντλούνται στο μεσαίο κανάλι των διαλόγων και μόνο μερικές οβίδες που πέφτουν στην πόλη ξεσηκώνουν τα περιφερειακά.

Μμμμ… - O Benigni σαν φιγούρα είναι πολύ συμπαθής και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει οποιαδήποτε κουταμάρα – τύπου Pinocchio – και να παρουσιάσει σκηνοθετικά. Εδώ έχει νόημα ο προβληματισμός του, ζορίζεται όμως να τον ολοκληρώσει εξού και το μέτριο αλληγορικό και σουρεάλ φινάλε που θα αφήσει σε πολλούς αρκετές απορίες. Αξίζει πάντως να το ενοικιάσετε λέγοντας σας πως εντός ολίγου θα διανεμηθεί και η προς πώληση εκδοχή με κάποιες επιπλέον μικροδιαφορές που θα καταστήσουν την νέα έκδοση special edition.

ΕΙΚΟΝΑ – (6/10) ΗΧΟΣ – (5/10) EXTRAS – (3/10) LE TIGRE ET LA NEVE – (5.5/10)

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

ΛΙΣΤΑ ΓΑΜΟΥ

25 λέξεις – Συμμορία Αθηναίων πενηντάρηδων το μόνο που ζητά είναι να περνά καλά τις λίγες ώρες που συνευρίσκεται στο σπίτι του Δημητρόπουλου, του ορκισμένου εργένη της παρέας. Προκειμένου να βελτιώσουν την κατάσταση στο γεμάτο ελλείψεις διαμέρισμα θα σκαρφιστούν να το γεμίσουν με τα δώρα που θα αποκτήσουν, μέσω του γάμου του φίλου τους, με μια γυναίκα που θα παίξει τον ρόλο της νύφης. Υπολογίζουν όμως δίχως τον παράγοντα έρωτα.

Στο Ράφι – Χαριτόπουλος σκαρφίζεται και Πορτοκαλάκης δημιουργεί την σύγχρονη ηθογραφία καταστάσεων, που απεικονίζει σε μεγάλο βαθμό τον ανήλικο χαρακτήρα του τρόπου σκέψης των σημερινών μεσήλικων αστών. Φυσικά όντας μια τεράστια θεατρική επιτυχία δύσκολα θα περίμενε κανείς να εκτοξεύσει την φήμη της στο πανί, ιδιαίτερα από την στιγμή που διατηρεί αναλλοίωτη αυτή την θεατρικότητα της, εξαντλούμενη κατά κύριο λόγο μέσα στους τέσσερις τοίχους του σαλονιού του εμπνευσμένου ψαρά Δημητρόπουλου. Δυναμική της δίχως άλλο η υποκριτική άνεση όλων όσων απαρτίζουν την αντροπαρέα, που – προς Θεού μην το συγχύσετε – δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το αναλόγου ύφους Ηθικόν Ακμαιότατον, που μάλλον κανείς δεν είδε πριν το κυκλοφορήσει. Κιμούλης και Πιατάς κρατούν την μπαγκέτα ενορχηστρώνοντας άψογα το κουαρτέτο Νταλιάνη, Θέμη Πάνου, Τζουμάκη και Στέργιογλου (οι δύο πρώτοι είναι αποθεωτικοί) με την Αλεξία Καλτσίκη ανάμεσα τους να παίζει τον ρόλο της νεραϊδονυφούλας, που θα αλλάξει σύντομα τον τρόπο ζωής τους.

Disc – Όχι και άσχημη η πρόταση σε DVD από την Audiovisual, που πρόσεξε αρκετά θα έλεγα έναν ελληνικό τίτλο που έκανε κάποια εισιτήρια στην κινηματογραφική του διαδρομή. Πακετάρισμα μέτριο, μενού στατικό με υπόκρουση πιάνου και με ελάχιστες επιλογές, που έχουν να κάνουν με τις ηχητικές ρυθμίσεις (σαφώς κι επιλέγουμε την Dolby Digital 5.1 που για εγχώρια παραγωγή είναι αξιοπρεπέστατη), τα τρέιλερς άλλων ταινιών της AV, τα έξτρας και το φιλμ. Η εικόνα δεν είναι άσχημη, το κάδρο (1.85/1) ίσως να κόβει κάπως κάποιες λεπτομέρειες που είδα στο πρωτότυπο, αλλά βοηθά πολύ η Digital λήψη στην απουσία στιγμάτων και προβλημάτων στο φόντο. Στα πρόσθετα θα βρείτε μόνον ένα τρέιλερ, ελάχιστες φωτογραφίες των πρωταγωνιστών και φιλμογραφίες μόνο των τριών εξ αυτών. Δηλαδή σχεδόν τίποτα…

Μμμμ… - Μια από τις καλές ελληνικές στιγμές της περασμένης περιόδου, που θα σας προσφέρει ένα δίωρο γεμάτο με ατάκες ικανές να σας κάνουν τουλάχιστον να χαμογελάσετε, βγαλμένες από τα στόματα χαρακτήρων που συναντάμε καθημερινά δίπλα μας. Αξίζει να το δείτε!

ΕΙΚΟΝΑ – (6/10) ΗΧΟΣ – (4/10) EXTRAS – (2/10) ΛΙΣΤΑ ΓΑΜΟΥ – (5/10)

Το CineDVD είναι μια προσφορά του

---