ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22316
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Περιεχόμενα
Πεμ 12 Ιουλ 2018
Οι νέες κυκλοφορίες της εβδομάδας (από 12 έως 18 Ιουλίου)Πεμ 05 Ιουλ 2018
Οι νέες κυκλοφορίες της εβδομάδας (από 5 έως 11 Ιουλίου)Πεμ 28 Ιουν 2018
Οι νέες κυκλοφορίες της εβδομάδας (από 28 Ιουνίου έως 4 Ιουλίου)Πεμ 21 Ιουν 2018
Οι νέες κυκλοφορίες της εβδομάδας (από 21 έως 27 Ιουνίου)Πεμ 14 Ιουν 2018
Οι νέες κυκλοφορίες της εβδομάδας (από 14 έως 20 Ιουνίου)ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΔΕΙΣ!
Πεμ 10 Απρ 2008
21 - 52
The movies are not my first priority - the theater is.
Kevin Spacey
| [6.] |
Οι Θεατρίνες (2007) της Valeria Bruni Tedeschi |
Κοίτα τι βλέπω: Η Marcelline είναι μία ηθοποιός που βρίσκεται στην ηλικία των σαράντα, ανύπαντρη και χωρίς παιδιά. Κατά την διάρκεια των προβών του καινούριου θεατρικού που θα ανεβάσει, ο σκηνοθέτης της την συστήνει στην βοηθό του Nathalie. Η Marcelline αναγνωρίζει στο πρόσωπο της Nathalie την παλιά της συμμαθήτρια στην δραματική σχολή που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την καριέρα της γιατί έκανε οικογένεια. Οι δύο γυναίκες κοιτιούνται και βλέπουν η μία στην άλλη την ζωή που θα επιθυμούσε και δεν έχει και τα όνειρα που δεν μπορούν να εγκαταλείψουν. Γυναικεία υστερία πακεταρισμένη αλά γαλλικά είναι η κατακλείδα μίας ταινίας που δεν κατορθώνει να προσεγγίσει ούτε καν το γυναικείο κοινό της καθώς οι αδυναμίες σωρεύονται τόσο σε ερμηνευτικό όσο και σε σκηνοθετικό επίπεδο. Άνισοι ρυθμοί, κοιλιές στο σενάριο και πλήρης αδυναμία εκφοράς την ιστορίας με τη συνδρομή του λεπτού χιούμορ που συνήθως σώζει! Άμα είναι να εισπράττουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο στρεσογόνες δόσεις υστερίας, βλέπουμε και τους Στάβλους της Ερριέτας Ζαίμη… για άλλη μία φορά! Βαθμολογία:  (4/10) Loading Player... | |
| [5.] |
21 (2008) του Robert Luketic |
Κοίτα τι βλέπω:Η αληθινή ιστορία των φοιτητών του MIT που με ένα σύστημα μέτρησης των χαρτιών, ξετίναξαν, σε καζίνο του Las Vegas, ένα από τα πλέον σοφιστικέ συστήματα προστασίας από χαρτοκλέφτες, αποτελεί από μόνη της πρώτης τάξεως υλικό για ένα πετυχημένο Heist. Φυσικά όταν ερχόμαστε στο δια ταύτα, το εγχείρημα δεν μπορεί παρά να κρύβει παγίδες και τελικώς η αδυναμία του εντοπίζεται σε αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί το κέντρο βάρους της ταινίας. Την γλαφυρή επεξήγηση του πως οι φοιτητές διεκπεραίωναν την απάτη ξανά και ξανά! Η ταινία σεβόμενη τις χολυγουντιανές επιταγές, σκορπίζεται προσπαθώντας να συμπεριλάβει στο αποτέλεσμα και το ρομαντικό στοιχείο, και αυτό της δράσης αλλά και την προαπαιτούμενη ανατροπή, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, όλα αποδίδονται χλιαρά, η ανατροπή προκοικονομείται και επιπλέον απομακρυνόμαστε και από αυτό που πραγματικά μας κίνησε το ενδιαφέρον ευθύς εξαρχής: πως το έκαναν; Τελικώς η ταινία ούτε τον βαθμό ευφυίας των φοιτητών του MIT διαθέτει ούτε όμως και επιτυγχάνει να γίνει το νέο Ocean`s Eleven ( twelve, thirteen κ.λ.π.). Χώρια που νομίζω ότι ήρθε ο καιρός να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι ο Kevin Spacey ενδιαφέρεται περισσότερο για την καλλιτεχνική διεύθυνση του Old Vic απ’ ότι για την κινηματογραφική του καριέρα… Βαθμολογία:  (5.5/10)
Loading Player... | |
| [4.] |
Horton Hears a Who! (2008) των Jimmy Hayward και Steve Martino |
Κοίτα τι βλέπω: To Horton Hears A Who! είναι μια κατά βάση, παιδική ταινία. Χαριτωμένοι χαρακτήρες και καταστάσεις, μηνύματα υπέρ της οικογένειας και της φιλίας, περιβαλλοντολογικές ανησυχίες, “κακοί” που δεν είναι πραγματικά κακοί, αλλά απλά παρεξηγημένοι (κλασσικό χαρακτηριστικό των ιστοριών του Dr. Seuss αυτό) και αυστηρά παιδικό χιούμορ, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έτσι για να πιάσουμε και λίγο το ενήλικο κοινό. Το αποτέλεσμα είναι ένα άκρως συμπαθητικό φιλμ πιστό στο πνεύμα των ιστοριών του Dr. Seuss, το οποίο σε συνδυασμό με τα όμορφα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν και τα ευρηματικά σχέδια τόσο των τοπίων (ειδικά της Whoville) όσο και των χαρακτήρων, κάνει τη θέαση του αρκετά ευχάριστη για το κοινό όλων των ηλικιών. Από τεχνικής απόψεως αυτό που ξεχωρίζει είναι η χρωματική παλέτα κυρίως, η εμπειρία του Hayward φαίνεται, καθότι χειρίζεται πολύ άνετα το υλικό του, αλλά δεν έχει καμιά τρομακτική τεχνική καινοτομία σε θέματα κίνησης, σκιών ή βάθος τοπίου. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια με τον κατακλυσμό από animated films είναι αρκετά δυσδιάκριτο να εντοπίζουμε πλέον ευκρινείς διαφορές από ταινία σε ταινία, όπως παλαιότερα όπου κάτι Toy Story, Shrek και Finding Nemo μας φαινόντουσαν ψιλο-εξωγήινα.Περισσότερα>>>Βαθμολογία: (6/10)
Loading Player... | |
| [3.] |
O αδελφός μου είναι μοναχοπαίδι (2007) του Daniele Luchetti |
Κοίτα Τι Βλέπω:To Iταλικό σινεμά δύσκολα αποχωρίζεται την θεματολογία που το προσφέρει το πολιτικό παρελθόν της χώρας και το Mio Fratello e Figlio Unico δεν αποτελεί εξαίρεση. Στο φιλμ του Daniele Luchetti δύο αδέρφια, ο Accio (Elio Germano), φασίστας και επιθετικός και ο Manrico (Riccardo Scamarcio), κομμουνιστής και δημοφιλής συγκρούονται όχι μόνο λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων αλλά και για χάρη της Francesca (Diane Fleri), το κορίτσι που θέλουν και οι δύο. Aναποφάσιστο για το τι θέλει να είναι, το φιλμ του Luchetti ξεκινάει με καλές προοπτικές αλλά δεν καταφέρνει να ερευνήσει σε βάθος την ψυχολογία των δύο πρωταγωνιστών- ο σκηνοθέτης θα μπορούσε κάλλιστα να είχε οδηγήσει την ταινία του προς την κατεύθυνση μιας bona fide κωμωδίας. Εξαιρετικός ο Elio Germano, λιγότερο καλός ο Scamarcio (σύντροφος της Valeria Golino) που έχει αναχθεί μυστηριωδώς σε sex symbol του σύγχρονου Ιταλικού κινηματογράφου. Βαθμολογία: (6/10)
Loading Player... | |
| [2.] |
Ιστορία 52 (2007) του Αλέξη Αλεξίου |
Κοίτα Τι Βλέπω:Ο Ιάσονας γνωρίζει την Πηνελόπη στο σπίτι του σε ένα δείπνο με κοινούς φίλους. Όλα θα αρχίσουν από εδώ. Βγαίνουν, γνωρίζονται και κάποια στιγμή η Πηνελόπη μετακομίζει σπίτι του. Μαζί της μπορεί να μοιραστεί τα πάντα. Όλα μοιάζουν υπερβολικά τέλεια για να είναι αληθινά. Μέχρι που ένα πρωινό ο Ιάσονας ξυπνά και η Πηνελόπη έχει εξαφανιστεί. Δεν ξέρει ούτε που βρίσκεται, ούτε γιατί έφυγε. Δεν μπορεί να θυμηθεί τι μεσολάβησε. Φταίνε οι χρόνιοι πονοκέφαλοι ή ένα μυστικό που έρχεται από το παρελθόν και τον απομακρύνει από την πραγματικότητα; Ο Αλέξης Αλεξίου στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινίας πραγματεύεται το ζήτημα της προσωπικής αντίληψης μίας πραγματικότητας που ενδεχομένως μεταλλάσσεται και της ρευστότητας του αντικειμενικώς αποδεκτού και χτίζει πάνω σε αυτό ένα ενδιαφέρον ψυχολογικό θρίλερ που κυρίως διακρίνεται για την, έξω από τα ελληνικά καθιερωμένα, αισθητική του. Παρά τα όσα θα σας φέρει στο νου, η ταινία παρουσιάζει εγγενές ενδιαφέρον και εγώ θα σας θυμίσω πως αν στοιχεία της Ιστορίας 52 σας παραπέμπουν στην τεράστια δεξαμενή των αμερικανικών ψυχολογικών και άλλων θρίλερ, αυτό συμβαίνει γιατί εσείς έχετε δει πολλά από αυτά και όχι γιατί ο δημιουργός δεν κατέθεσε προσωπική γραφή.Βαθμολογία: (7/10)Loading Player... | |
| [1.] | 
Παραχαράκτες (2007)του Stefan Ruzowitzky |
Κοίτα Τι Βλέπω:Ο επαγγελματίας παραχαράκτης Salomon Sorowitsch, εβραίος, συλλαμβάνεται στο Βερολίνο από τους Ναζί και οδηγείται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου και του ανατίθεται η παραχάραξη νομισμάτων, κυρίως δολαρίων και αγγλικών λιρών, με αντάλλαγμα λίγο πιο ανθρώπινες συνθήκες ζωής και μία σχετική παράταση της ζωής του. Ο Sorowitsch αποφασίζει να συνεργαστεί. Η βραβευμένη με το όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης, ταινία του Stefan Ruzowitzky καταπιάνεται με ένα ιστορικό γεγονός του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μας καθηλώνει όχι με την δραματική της διάσταση – αυτό θα ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο - αλλά με αυτήν του θρίλερ. Με βασικό του θέμα την περιβόητη Επιχείρηση Bernhard και μέσα από την σύγκρουσή των δύο κεντρικών χαρακτήρων, του Sorowitsch, του οποίου το ένστικτο της επιβίωσης απαιτεί την πρόθυμη συνεργασία του με τους Ναζί, και του επίσης παραχαράκτη Burger, που προτιμά να σαμποτάρει την επιχείρηση ρισκάροντας την ζωή του από το να συνδράμει την επιχείρηση, ο δημιουργός θέτει το ερώτημα σε όλους μας: Όταν απειλείται η ζωή σου, ποιος είναι ο δρόμος που θα επιλέξεις να ακολουθήσεις; Είμαστε, άραγε, όλοι εν δυνάμει ήρωες; Το ερώτημα ξεπροβάλλει διακριτικά μέσα από μία αφήγηση που αποφεύγει τις μελοδραματικές εξάρσεις και τις ηθικοπλαστικές διδαχές, επενδύεται ηχητικά από φρικιαστικές κραυγές πόνου και αγωνίας και αγκαλιάζει τις εντάσεις ενός καλογυρισμένου θρίλερ. Γεγονός ωστόσο παραμένει ότι αδυνατεί να συλλάβει και να αποδώσει την συνολική εικόνα του πολέμου και της φρίκης των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Περισσότερα>>>Βαθμολογία: (7/10)
Loading Player... | |
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.