CineDVD
Τρί 01 Δεκ 2009
Ο Εξολοθρευτής των Χριστουγέννων
Μπήκε ο Δεκέμβρης και μαζί μ`αυτόν καλωσορίζουμε και τις νέες ταινίες που θα κυκλοφορήσουν σε dvd μέχρι και τις 8 του μήνα. Το μπλοκμπάστερ βέβαια δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτή τη παρτίδα, και δεν είναι άλλο από το νέο Terminator. Μπαίνουμε όμως σε κλίμα εορταστικό, θα σκέφτηκαν οι αρμόδιοι και να σου στα ράφια μια σειρά από κωμωδίες όπως το Hangover αλλά και το Χριστούγεννα στα Τέσσερα, ενώ και οι δραματικές ταινίες, αλλά και τα θρίλερ δεν λείπουν απο τις νέες κυκλοφορίες. Στα ράφια μπορείτε επίσης να βρείτε και ταινίες που δεν βρήκαν το δρόμο προς τις αίθουσες, τις οποίες αναφέρουμε παρακάτω, καθώς και μια συλλογή από ταινίες του Robert Redford. Αναλυτικά:

Φέτος χαίρομαι να βλέπω μπλοκ-μπάστερ. Είτε αυτά έφτιαξαν, είτε εγώ γέρασα! Ο νέος Εξολοθρευτής ελέγχεται μονάχα στο γεγονός πως θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερος. Ένα τυπικό φινάλε χαλάει μια θεσπέσια ως εκεί εικόνα και το κακό αρχίζει με ένα... «I`ll be back». Από αυτό το σημείο ο McG δίνει ραντεβού με το ντέζα-βου και παρακολουθούμε μια αναθεωρημένη έκδοση όσων είχαμε δει στο παρελθόν. Μέχρι τότε όμως...
Περισσότερα>>>

Η επιτυχία του Hangover στις ΗΠΑ δεν ήρθε καθόλου τυχαία. Για την ακρίβεια, ο Todd Phillips την είχε στο τσεπάκι. Η ταινία του είναι κάτι σαν ανεπίσημο μέρος μιας τριλογίας, που ήδη είχε αφήσει θετικές εντυπώσεις στους υπερατλαντικούς κατοίκους. Όλα ξεκίνησαν με το Road Trip για νεανίες, συνεχίστηκαν «ωριμάζοντας» με το Old School (DVD τίτλος Σχολικές Αναμνήσεις) και ολοκληρώνονται (;) εδώ, στο πιο φιλόδοξο από τα τρία. Είναι μια buddy movie, είναι μια road movie, είναι ένα κρυμμένο νουάρ, είναι μια «σκατολογική» κωμωδία...
Περισσότερα>>>

Το τρις εξαμαρτείν ουκ γυναικός σοφής! Τρίτη σκηνοθετική απόπειρα της Anne Fletcher κι από εμένα δεν έχει πάρει πάνω από ένα αστεράκι. Και τι την κόφτει, θα μου πείτε, αφού μοιάζει να διαδέχεται την Nancy Meyers ως η πιο εμπορική γυναίκα σκηνοθέτης του Χόλιγουντ. Τα πολλά αρνητικά της ταινίας αφορούν την «καταραμένη» συνταγή της αμερικανικής κομεντί, που κάνει τον ΟΠΑΠ να παγώνει τα στοιχήματα από το πρώτο λεπτό της διάρκειας. Μια αυτοκρατορία προβλεψιμότητας, που πολύ φοβάμαι ότι κι όταν αποφασίσουν να την ξεπεράσουν, πάλι προβλέψιμο θα είναι…
Περισσότερα>>>

Τρομερά άνισος μάς έχει βγει ο γιος του John Cassavetes και της Gena Rowlands. Εδώ με γέμισε απορίες πάνω σε αρκετά πράγματα, αλλά ούτε μισό που να αφορά τη θεματολογία του. Μην γελιόμαστε, βέβαια, υπάρχει ένα θέμα συναισθηματικά αιχμηρό και η επιμέρους ιστορία της δίκης θα μπορούσε να βγάλει πάρα πολύ ζουμί. Ακόμα κι έτσι, όμως, το σενάριο αρμόζει και δεν ξεπερνά τα πλαίσια μιας τηλεταινίας και δεν δικαιολογεί ποτέ την ύπαρξη του στο μεγάλο πανί, ακόμα και με τόσους σταρ ολόγυρα...
Περισσότερα>>>

Χριστούγεννα με το χολιγουντιανό σόι; Ξανασκεφτείτε το… Στις ΗΠΑ υπάρχει πολύ βαθειά παράδοση, από την εποχή των σκρούμπολ, όπου μια οικογενειακή κωμωδία γίνεται μπάχαλο. Αφού περάσαμε και από το Τρελό Θηριοτροφείο και τις διακοπές του, αλλά και το Γαμπρός της Συμφοράς, να ένα ακόμη που έχει εξασφαλίσει την εμπορική επιτυχία. Γιατί το συγκεκριμένο είδος κωμωδίας είναι στάνταρ ότι πουλάει…
Περισσότερα>>>

Ο Richard Eyre μετά την πιο ενδιαφέρουσα ταινία του (Ημερολόγιο ενός Σκανδάλου), φοβάμαι πως επέστρεψε στα γνωστά χλιαρά του μοτίβα. Όχι πως δεν υπάρχει υλικό για κάτι καλύτερο, αλλά σκηνοθετικά ακολουθεί τον «χρυσό» κανόνα «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε»! Μια εισαγωγή για να μάθουμε το που βρισκόμαστε, μια ανάπτυξη τυπικότατη κι ένα φινάλε που αν δεν είχε κι αυτή τη μικρή έκπληξη θα έριχνε το έργο σε αδιάφορο μέχρι θανάτου. Όχι πως το έσωσε ιδιαίτερα…
Περισσότερα>>>

Αρχίζω ζητώντας συγνώμη από τον Donald Petrie που τον στόλισα με ένα μηδενικό για το Έρωτας αλά Ελληνικά. Όχι ότι δεν το άξιζε, αλλά σε σύγκριση με την σκηνοθεσία της Vardalos, ο άνθρωπος κεντούσε! Θα συγκρατηθώ για να μη γίνω είτε πολύ κακός, είτε πολύ ειρωνικός, αλλά όσο μπορώ… που δεν μπορώ. Το «καμάρι» μας από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού πέτυχε την χειρότερη ταινία που μπορώ να φανταστώ και με αιφνιδίασε, γιατί δεν μπορούσα να πιστέψω ότι θα έβλεπα κάτι τόσο κακό σε ένα αναίμακτο είδος όπως η κομεντί...
Περισσότερα>>>

Οι αδυναμίες της ταινίας του Τώνη Λυκουρέση είναι οφθαλμοφανείς. Ακόμα, όμως, και αν η σεναριακή διασκευή δεν έχει καμία τόλμη, το μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη είναι παντοδύναμο. Αυτό και κάποιες ερμηνείες είναι αρκετά για να πείτε ότι «κάτι είδα». Βέβαια τα δέκα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας, που απέσπασε η ταινία, αποδεικνύουν το κενό της βιομηχανίας μας, παρά το ότι η ταινία είναι ξεχωριστή…
Περισσότερα>>>

Βλέποντας πως ο Sam Mendes επιστρέφει στις ρίζες του, σίγουρα, ελπίζαμε για πολλά περισσότερα από τον Δρόμο της Επανάστασης ή το Σύρριζα. Πράγματι, είναι ολοφάνερη η προτίμηση του Mendes σε αυτό το έργο, σε σχέση με τα προηγούμενα του, αλλά και η αδυναμία να ολοκληρώσει τις προθέσεις του. Δεν έχουμε ακόμα ένα American Beauty, έχουμε όμως ένα κομματάκι από την ψυχή του κι αυτό αφορά το νόημα ύπαρξης του αμερικανικού ανεξάρτητου κινηματογράφου, έστω κι ως γενικότητα.
Περισσότερα>>>

Κάλλιστα ο Marco Bechis θα μπορούσε να είχε κάνει ένα ντοκιμαντέρ με το ίδιο θέμα και την ίδια θεωρητική κατάληξη. Με τον δρόμο, όμως, που επέλεξε, αυτόν της μυθοπλασίας, κάνει το μήνυμα του να ακουστεί με περισσότερο πάθος, με μεγαλύτερη ευρύτητα. Οι περισσότεροι ηθοποιοί είναι ερασιτέχνες, χωρίς να σημαίνει ότι έχουμε ντοκιουντράμα. Υπάρχει κανονική μυθοπλασία, με απρόβλεπτη εξέλιξη, χαρακτηριστικούς όσο και μοναδικούς χαρακτήρες κι ευστοχεί στον πρωτεύοντα σκοπό: την ευαισθητοποίηση υπέρ ανθρώπων, θύματα τού πολιτισμού και του δυτικού τρόπου σκέψης.
Περισσότερα>>>

Από την μία αναρωτιέσαι, εκμεταλλεύονται τον φόβο που επικρατεί με την πανδημία των χοίρων και βγάζουν μια αντίστοιχη ταινία; Κι από την άλλη, απαντάς με ευκολία, να μη τη βγάλουν για να μη θεωρηθούν εκμεταλλευτές και να πάει η ταινία στα αζήτητα; Πόσο μάλλον, όταν δεν μιλάμε για μια κακή παραγωγή, αλλά για μια ταινία που διατηρεί σοβαρό ύφος και προσπαθεί να αγγίξει το ευαίσθητο αυτό θέμα μέσω ανθρώπινων όρων κι όχι μέσω τρομολαγνείας. Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως δεν έχουμε καθαρό θρίλερ τρόμου, μάλλον δραματικό θρίλερ θα έλεγα, και δύσκολα θα αρέσει στο κοινό που φαίνεται άμεσα να απευθύνεται… στο νεανικό.
Περισσότερα>>>

Από το 1997 είχε να σκηνοθετήσει στο σινεμά ο Jonas Pate και υπό αυτό το πρίσμα κάνει την έκπληξη. Η ταινία είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα, αλλά μονάχα με μια παρομοίωση γίνεται τελείως κατανοητή. Το Shrink είναι μια σβούρα! Γυρνάει γύρω-γύρω από τον εαυτό του, τον κεντρικό χαρακτήρα του, κι όταν σταματήσει συνειδητοποιήσεις πως έχει διανύσει ελάχιστη απόσταση από εκεί που ξεκίνησε. Δεν αναφέρομαι μονάχα θεματικά, αλλά και στην σκηνοθετική τεχνική του Pate που κάνει τις σκηνές να γυρνούν με ταχύτητα και να βρίσκονται ταυτόχρονα στο ίδιο σημείο.
Περισσότερα>>>

Δεν θα σας μιλήσω για μια μεγάλη ταινία, αλλά υπάρχει κάτι το πολύ αισιόδοξο μέσα της. Ο Jacob Berger προτείνει κάτι το νέο στον γαλλόφωνο κινηματογράφο. Δεν είναι ακριβώς απόγονος ενός σουρεαλιστή Bunuel, αλλά φαντάζει να εκμεταλλεύεται την ύπαρξη μιας άλλης διάστασης στον ίδιο χώρο, χωρίς ποτέ να αναγάγει την ταινία του σε παραμύθι. Μαζί θαύμασα στον βρετανοθρεμμένο δημιουργό την απόλυτη σταθερότητα της κάμερας του, λες και βάζει θεμέλια στα ποδαράκια της κι ελέγχει και την παραμικρή της κίνηση. Σκηνοθετικά ως τεχνική, πράγματι, με κατέπληξε.
Περισσότερα>>>
ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΕ DVD
The Informers - Αχαλίνωτες Νύχτες
Οι κάτοικοι μιας μικρής αμερικανικής πόλης πεθαίνουν ένας ένας, ενώ η αιτία του θανάτου τους φαίνεται πως είναι η αυτοκτονία.
Δείτε το trailer / Διαβάστε την κριτική
Τρία κακά κορίτσια πηγαίνουν σε ένα απομονωμένο καταφύγιο απ`όπου θα κλέψουν διαμάντια αξίας 200 εκατ. δολαρίων από έναν αδίστακτο άντρα του υποκόσμου. Τα πράγματα όμως πηγαίνουν στραβά καθώς έχουν να αντιμετωπίσουν κι άλλους εγκληματίες που διεκδικούν τα διαμάντια και όχι μόνο...