Μια ταινια απο την Ουρουγουαη ειναι κατι το σπανιο και εξωτικο και ειναι αξιεπαινο το οτι Ελληνας διανομεας αποφασισε τη διανομη της.Ταινια που ξετυλιγει το νημα της ζωης τριων προσωπων στην καθημερινη-ουδετερη ζωνη της αχαρης ζωης τους, σε μια σπαραχτικη,ουμανιστικη,συγχρονη ταινια που συνδυαζει την καφκικη ατμοσφαιρα με τη μαυρη κωμωδια.
Η ζωη του Χακομπο ειναι μια μικρη βιομηχανια που φτιαχνει καλτσες. Τον περισσοτερο καιρο τον περναει μουρμουριζοντας διαταγες στην ταπεινη και πιστη του βοηθο,Μαρτα. Η σχεση τους εδω και 20 χρονια δεν εχει προχωρησει περα απο μια τυπικη συνεργασια.Την βαλτωδη καθημερινοτητα του Χακομπο ερχεται να ταραξει η απροσμενη επισκεψη του αδελφου του, Ερμαν,που ζει χρονια στο εξωτερικο.Ο Χακομπο ζητα απο τη Μαρτα να υποδυθει για μερικες μερες τη γυναικα του για τα "ματια" του αδερφου του.Η Μαρτα δεχεται και οι τρεις τους πηγαινουν για λιγες μερες σ` ενα παραθαλασσιο θερετρο,βγαζουν φωτογραφιες μαζι(«πες ουισκι», τους λεει ο φωτογραφος, δινοντας τον τιτλο στην ταινια),χορευουν και γενικα διασκεδαζουν μεχρι την μερα αναχωρησης του Χερμαν και την επανοδο στην γκριζα ζωη τους.
Οι δυο σκηνοθετες της ταινιας, Χουαν Παμπλο Ρεμπελα και Παμπλο Στολ,με αυτην την τρυφερη κομεντι σαρωσαν το 2004 το box-office της χωρας τους.Μια ιστορια κωμικοτραγικη,συγκινητικη και πνευματωδης με ιδιοτυπο,στρυφνο χιουμορ που καποιες στιγμες θυμιζει το σινεμα του Καουρισμακι.Ενας υμνος στη μελαγχολια που εκπεμπουν τα μουντα,αχρωμα,αγευστα δωματια των ξενοδοχειων.Το βραβευμενο στο φεστιβαλ του Sundance σεναριο πυροδοτει ενα σχεδον road-movie δραμα για ανθρωπους ανεραστους, μακρια απο μεγαλα παθη.Μικρες και μηχανικες συνηθειες,αδιεξοδες και χωρις σταλα φαντασια συζητησεις ειναι εγγεγραμενες στο πετσι των ηρωων.Στη διαρκεια της ταινιας ομως οι χαρακτηρες αναγγενωνται,εκφραζοντας συναισθηματα και επιθυμιες.
Προσεγγιση απλη, ανθρωπινη μινιμαλιστικη,στην οποια εναλλασονται διαρκως η ελπιδα και η λυπη.Ταινια που σε ενα αλλο επιπεδο μπορει να διαβαστει και ως εμμεση κριτικη στη κοινωνια της Ουρουγουαης,η οποια χρειαζεται απελπισμενα μια δραματικη αλλαγη.Απ` τη μια εχουμε την ηρωιδα,μια εργατρια,τον μοχθο,το μεροκαματο,την υποταγη, την λαϊκη Ουρουγουαη.Απ`την αλλη τον παρηκμασμενο ιθαγενη,που συμβολιζει την φθινουσα, καταρρεουσα μικροαστικη ταξη.Μαζι δεν κανουν και χωρια δεν μπορουν οι δυο αυτες "περιθωριακες" ταξεις.Η αλλαγη κρινουν οι σκηνοθετες επιβεβλημενη.Για να μην "πεθανει" σαν χωρα και η Ουρουγουαη στον παγκοσμιοποιημενο χαρτη της οικονομιας.
Οσον αφορα το σκηνοθετικο διδυμο αξιζει να αναφερθει οτι πρωτοσυναντηθηκε στο Καθολικο Πανεπιστημιο της Ουρουγουαης,σπουδαζοντας αμφοτεροι Κοινωνιολογια.Εκτοτε γυριζουν ταινιες μαζι.Σκηνοθετικο τους ντεμπουτο αποτελει το αυτοβιογραφικο βραβευμενο 25 Watts,για την ζωη των 20αρηδων στο Μοντεβιδεο.Παραλληλα εργαζονται στη διαφημιση και στην τηλεοραση.
Say `whisky` λοιπον and smile...
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ : 7/10
SITCOM