---

Παρ 11 Ιουλ 2014

Οι 100 Καλύτερες Κωμωδίες της Έβδομης Τέχνης: Μέρος 1ο

[76-100]

Κάποιοι λένε ότι το χιούμορ είναι δείγμα ευφυΐας. Άλλοι θα σου πουν ότι η κωμωδία είναι ένα κατώτερο είδος σινεμά. Η αλήθεια είναι περίπου στη μέση. Μπορεί η κωμωδία στην έβδομη τέχνη να μην έχει γράψει την ιστορία των σινεφίλ ταινιών ή των δραμάτων, αλλά ίσως είναι πιο δύσκολη να δημιουργηθεί κι από αυτά. Το γέλιο είναι μια μυστήρια λειτουργία του εγκεφάλου, που για να ενεργοποιηθεί χρειάζεται διάνοια. Το χιούμορ μπορεί να ποικίλει από μια απλή πτώση αντικειμένου στο κεφάλι ενός ήρωα, ως την πλέον περίτεχνη ατάκα. Αγγίζει από τη χοντροκοπιά ως τον σουρεαλισμό κι από τον πλέον λαϊκό θεατή ως τον νομπελίστα. Ο κινηματογράφος το υπηρέτησε πιστά, παράλληλα με το δράμα είναι τα δύο είδη που αριθμούν τον μεγαλύτερο όγκο ταινιών. Εγώ εδώ θα σας παρουσιάσω τα 100 στιγμιότυπα που, πάντα υπό το πρίσμα μου, υπηρέτησαν καλύτερα τα αισθητήρια του χιούμορ του θεατή, από τις αυγές του κινηματογράφου έως σήμερα. 100 ταινίες που ίσως έχετε ήδη δει, 100 ταινίες παυσίπονο στη μιζέρια. Ας δούμε και τους «official-rules» του αφιερώματος...
Κεντρικός και κύριος γνώμονας στην κατάταξη των ταινιών είναι το γέλιο. Άφησα έξω ταινίες που δεν είναι καθαρές κωμωδίες, όπως οι δραμεντί ή οι δραματικές σάτιρες ή οι ελαφριές κομεντί, όλες οι ακόλουθες ταινίες έχουν ξεκάθαρα τα κωμικά τους στοιχεία. Μην περιμένετε κινούμενα σχέδια, μικρού μήκους ή ντοκιμαντέρ, μπορεί κάποιες δημιουργίες να με έβαλαν σε μεγάλο πειρασμό, αλλά πάντα θέλω να να τηρούνται ίσοι όροι στον «ανταγωνισμό». Φυσικά, εδώ εμπλέκεται το ύψος της ποιότητας της κάθε ταινίας, αφού υπάρχουν μεγάλες κωμικές δημιουργίες που ομολογουμένως αφορούν λίγους. Δεν μπορούσα όμως να κάνω μια τέτοια λίστα ευνοώντας έναν τύπο χιούμορ. Τουτέστιν, πολλοί από εσάς ίσως πείτε για κάποιες από τις ταινίες ότι δεν σας έκαναν να γελάσετε και αυτό δεν θα σημαίνει ότι δεν έχετε αίσθηση του χιούμορ, απλά κάποιοι τύποι του είναι για αυτούς που μπόρεσαν να τους «πιάσουν». Ειδικά στη σάτιρα ή στο σουρεαλιστικό χιούμορ, υπάρχει αυτή η ιδιαιτερότητα. Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως επηρεάστηκα από το κατά πόσο ο δημιουργός της ταινίας έχει σκοπό να σε κάνει να γελάσεις, σε σχέση με μια κωμική δουλειά που περισσότερο θέλει να σε προβληματίσει με νοήματα ή συμβολισμούς. Μη δείτε λοιπόν αυτή τη λίστα ως μια κατάταξη καθαρών ποιοτικών κριτηρίων γενικώς, αλλά ως μια λίστα της κωμωδίας στην ουσία της.
Το ότι έμειναν εκτός ταινίες στις οποίες έχω ιδιαίτερη αδυναμία, έμειναν και μάλιστα πολλές. Μάλιστα, μπήκα στον πειρασμό να ανεβάσω τη λίστα στις 150 ή ακόμα και στις 200 ταινίες, αλλά αυτό λογικά περισσότερο θα σας κούραζε, παρά θα έβρισκε τον στόχο του. Από την άλλη, η ισχνή παρουσία ταινιών των τελευταίων χρόνων δεν θα ήθελα να εκθλιφθεί ως σνομπάρισμα του σύγχρονου σινεμά. Το ότι βλέπω μια πτώση ποιότητας στην έβδομη τέχνη δεν αφορά κριτήρια του στυλ «παλιά τα έκαναν καλύτερα», αλλά απλή κριτική παρατήρηση. Δεν το φτιάχνω εγώ το σινεμά, ως προς αυτό είμαι ένας κοινός θεατής του, απλά το κρίνω. Πάμε λοιπόν κάθε Παρασκευή ανά 25άδα και από το νούμερο 100 έως το 1 (1η Αυγούστου θα είναι το τελικό μέρος), ελπίζοντας πως οι μνήμες σας θα δροσίσουν με στιγμιότυπα που θα σας έρχονται ανά παρουσίαση ταινίας. Και φυσικά, κάντε τον κόπο να «μπαίνετε» σε κάθε μία από αυτές, για μια ακόμα πιο ζωντανή επαφή με ανθρώπους και πράγματα που ίσως κάποτε σας έκαναν να πέσετε από την καρέκλα σας...



















































Το 2ο μέρος του αφιερώματος στις 18 Ιουλίου...

---